9.2. STRUKTURA SYSTEMU MIKROPROCESOROWEGO 409
Program sterujący pracą systemu jest wprowadzony do pamięci stałej. Program ten może zawierać również stałe parametry i ich tablice. Zawartość pamięci stałej jest odczytywana tylko przez jednostkę centralną. Stosowane są pamięci stałe ROM (ang. Read-Only Memory), PROM (ang. Programmable Read-Only Memory) oraz EPROM (ang. Erasable Programmable Read-Only Memory). Tylko w tych ostatnich możliwe jest wymazywanie zawartości przez naświetlanie promieniami ultrafioletowymi; są one często stosowane w mikroprocesorowych układach sterujących, umożliwiając zapisywanie programu przez użytkownika. Są również dostępne pamięci stałe EEPROM, których zawartość jest wymazywana elektrycznie.
9.2. STRUKTURA SYSTEMU MIKROPROCESOROWEGO 409
Szyna sterująca
Rys. 9.1. Struktura systemu mikroprocesorowego
Urządzenia wejściowe i wyjściowe I/O (bramy, porty) służą do przepływu informacji między systemem mikroprocesorowym a pozostałą częścią układu sterowania. Do bram wejściowych są dołączone sprzęgi (interfejsy) pomiarowe i konsola operatora. Sygnały analogowe są wprowadzane i wyprowadzane za pośrednictwem przetworników analogowo-cyfrowych A/C (ang. A/D — Ana-log-Digital Conuerters) i cyfrowo-analogowych C/A (ang. D/A — Digital-Analog Converters).
Porty cyfrowe I/O służą do komunikacji jednostki centralnej z zespołami zewnętrznymi układu sterowania i z konsolą operatora. Przenoszenie informacji cyfrowych dokonuje się albo za pośrednictwem interfejsów szeregowych (synchronicznie) lub równoległych (asynchronicznie).
Sterowniki przerwań pozwalają wprowadzać zmiany w realizacji sekwencji głównego programu. Jeżeli pojawi się sygnał przerwania, to mikroprocesor przerywa program główny, wykonuje podprogram, a następnie powraca do programu głównego.