43 (32)

86 Tryb pracy z pamięcią zewnętrzną

zegara taktującego od jednostki centralnej i zatrzymanie procesora (nie są wykonywane żadne rozkazy), natomiast normalnie pracują układ czasowo-Ucznikowy i port szeregowy. Aktywny jest także system przerwań (jeżeli był wcześniej włączony). Zawartość wszystkich rejestrów specjalnych oraz użytkowej pamięci danych nie ulega zmianie. W stanie jałowym jest pobierany mniejszy prąd zasilania (około 8 razy) niż w czasie normalnej pracy.

Wyjście ze stanu jałowego może nastąpić na dwa sposoby. Pierwszym jest zgłoszenie przerwania (zewnętrznego lub wewnętrznego) - oczywiście tylko wtedy, kiedy w chwili ustawiania znacznika 1DL odpowiednie przerwanie było odblokowane. Przyjęcie przerwania jest wykonywane tak samo, jak w czasie normalnej pracy (patrz punkt 28); dodatkowo jest zerowany znacznik IDL. Powrót z programu obsługi (po wykonaniu rozkazu RETI) dokonuje się pod adres następny po tym, pod którym jest umieszczony rozkaz ustawiający bit IDL. Drugim sposobem jest zerowanie systemu. Ponieważ w czasie trybu jałowego pracuje zegar systemowy, to do pełnego zainicjowania układu wystarczy, aby sygnał zerujący trwał przez dwa cykle maszynowe (24 okresy oscylatora).

Wprowadzenie układu CHMOS w tryb obniżonego poboru mocy odbywa się przez wpisanie jedynki na pozycję PD w słowie PCON. Wewnątrz układu następuje odłączenie zasilania od wszystkich bloków funkcjonalnych, z wyjątkiem części użytkowej wewnętrznej pamięci danych. Pamięć danych jest zasilana z wejścia Ucc, przy czym napięcie zasilające może być obniżone do 2,0 V. Pobór prądu zasilania jest wtedy około 500 razy mniejszy niż w czasie normalnej pracy. Wyjście z trybu obniżonego poboru mocy jest możliwe tylko na skutek wyzerowania mikrokomputera. Impuls zerujący powinien być podany po powrocie napięcia zasilającego do normalnego poziomu (nie'wcześniej) i musi mieć długość wystarczającą do zainicjowania systemu przy włączeniu zasilania (na ogół ok. 10 ms).

2.11.

Praca z zewnętrzną

PAMIĘCIĄ PROGRAMU

W czasie normalnej pracy pobieranie rozkazów i danych z pierwszych 4K (dla 8051 i 8751) lub 8K

(dla 8052) przestrzeni adresowej następuje automatycznie z wewnętrznej pamięci programu. Możliwe jest ustawienie trybu pracy z zewnętrzną pamięcią programu (ang. external access modę). Polega on na zablokowaniu wewnętrznej pamięci programu i pobieraniu rozkazów wyłącznie z pamięci zewnętrznej. Zasady dołączania zewnętrznej pamięci programu i komunikacji z nią opisano w punkcie 3.1.

Mikrokomputer pracuje w trybie z zewnętrzną pamięcią programu, gdy na jego wejściu EA jest stan niski TTL (EA = 0). Zmiana stanu tego wejścia - zarówno przy ustawianiu omawianego trybu, jak i przy powrocie do pracy normalnej - powinna następować w czasie zerowania mikrokomputera (gdy RST/VPD =< 1).

Dla układów nie zawierających wewnętrznej pamięci programu (8031, 8032) tryb pracy z pamięcią zewnętrzną (przy EA = 0) jest normalnym trybem pracy.

2.12.

Programowanie,

WERYFIKACJA I KASOWANIE PAMIĘCI EPROM

Niniejszy podrozdział dotyczy wyłącznie układu 8751, zawierającego wewnętrzną pamięć programu typu EPROM. W czasie programowania i weryfikacji (ang. pro-gramming and terifying) pamięci programu funkcje końcówek układu są następujące (rys. 2.27):

RST

XTAL

PI, P2.0...P2.3 PO

P2.4...P2.6

P2.7

EA

ALE

-    ustalony stan wysoki (>2,5 V),

-    wejścia zegarowe lub wejście do dołączenia rezonatora o częstotliwości od 4 do 6 MHz,

-    wejście adresu,

-    wejście danych przy programowaniu, a wyjście - przy weryfikacji,

-    końcówki dołączone do masy,

-    wybór funkcji: 1 - programowanie, 0 - weryfikacja,

-    wejście zasilania przy programowaniu (+21 V),

-    wejście impulsu programującego (50 ms).