44 (32)

44

I. Podstawowe właściwości techniczne materitthhc budowlanych

Rysunek L2H. WykH itn.nt*^i ukbdu /cl«o-w^jłik S H mcntyt) (IS|

wiadomo, fa/ę nietrwali) i przy długim ogrzewaniu W tcmporaiurzc 650-700" C rozpada się na żelazo i grafit, nadając żeliwu barwę szarą (żeliwo szare).

lak widać z diagramu (rys. 1.20). każda z odmian polimorficznydl żela/a napusza* inną ilość węgla. W związku z podatnością cementytu do rozkładu w podwyższonych temperaturach, należy raczej mówić o roztworze węgla w żelazie, | nic cementytu w żelazie.

Rozpuszczalność węgla w żelazie zależy od sieci krystalograficznej i temperatury. W żelazie o sieci rwc (ferryt) rozpuszczalność ta jest bardzo mola i nie fnefaacza 0X125% C. natomiast w żelazie o sieci rśc (austenit) może rozpuszczać się do 1.7% węgla, tworząc roztwór stały między węzłowy, _tTn zawartość węgla stanowi na diagramie granice między stalami a żeliwami.

Na szczególną uwagę zasługują no diagramie dwa punkty E, l\ 3 których każdy reprezentuje współistnienie trzech fi W punkcie outeklycinym E. który odpowiada temperaturze 1130 C' i zawartości węgla 4.3%. roztwór ciekły współ* istnieje i austenitem o zawartości węgla 1.7% i cementytem Struktura stopo o takim \kladzie jest zwana ledeborytem. a temperaturę towarzyszącą punk nos E nazywa się temperaturą ratek tyczną.

W punkcie rutek toidalmm F. odpowiadającym temperaturze 720°Ci owa-loki węgla 0.85%. austenit współistnieje z fenylem i cementytem Temperaturę odpowiadającą temu punktowi nazywa się temperaturą cutektołdałną. TowtfJF jące przy stygnięciu w tej temperaturze płytki ferrytu i cementu układają się przemian jedna przy drugiej, tworząc strukturę zwaną perlit era ■