45 (186)

42

AIM

A IM

AIM

a'i[taro»itóę, óv, ę<oi|<) maiący krwawe oczy , inaiący zakrwawione wejrzenie. Inaczey aiptoc-r<ói}>, wiroę.

ai/zarwTfę, rj, ( a/ptarów ) obrócenie się w krew.

aću.v)itórY,ę, ó, u Jo«. zam. atfiaTO-TrÓTr/ę.

aiuiyjpóę, a, óv, t. c. aiptaTYj-

aifjiO^ap^ę, tę, ^3apoę)krwią obciążony.

aipoftatpńę, tę, (|3a7rTtó) we krwi zanurzony albo zamoczony.

atp.o[iópoę, ov, (|3opa) iedzą-cy krwawe mięso.

at[xoSacrćb>, C&ztę) pożywa-iący krwawe mięso.

aipAÓ&i|»9ę, ov , (*’}«) pr«-gnący’ krwi.

a't[x68<opov, ró, orobanche caryophyllea Smith, zaraza goździkowa.

a!pioirórv7ę i <x?pi07rtÓTVję, ©u, ó, piiący krew, ob. ccipiY/ir. i aiptaroir.

cttpoppayio), (p^yvupif) mieć gwałtów ne ubywanie krwi , krew z siebie gwałtownie wypuszczać.

ailŁoppayóę, tę, gwałtownie krew z siebie wypuszczaiący, <pAńj>, Soph. Phi/. 825.

a'c[xoppayia , i) , krwotok gwałtowne krwi wybuchanie: ogól. krwi plynienie, każde iey gwałtowne ubywanie.

aipiopp«y;xóę, r„ óv, skłonny do miewania płynienia krwi nazywanego a:Uoppay'.a, albo krwi płynienie wzbudzający.

a<piopp'ayw5vję, tę, wybucha-iacy przez krwawnice czyli złote żyły, Ilipp.

txt[AÓpp<x;roę, ov, (paijw) pokrwawiony, krwią skropiony, Eur. Ale. 131.

aiptopp*ota>,(p'£&>) toczyć czyli wylewać krew, mieć krwi płynienie albo krwotok.

aipióppata, i), plynienie krwi, krwotok.

ac[ioppóiSoxa'j7rrię, ó, (xa!») narzędzie do wypalania końców krwawnic czyli żył złotych.

at[xcppoixóę, y,, óv, do plynie-nia krwi albo do krwotoku należąćy, plynienie krwi wska-zuiący,| od krwotoku poclio-dzący lub z nim połączony. aipopfitę, iSoę, o , (póoę,

tanów, Mango Sparia 1,2. p 192.

alftariCw. P. *tw, skrwawić, krew wycisnąć, do krwi przebić, do krwi ukąsić albo nklóć.

aijJ.<xr'.xóę, >j, óv, a rzadko aJfjiaT«voę, ze krwi powstaią-cy, artya-ó ; inaiący krew, Cwa; krwawy, krwisty, w krew obfituiący.

ai/raT{Ov, ró, zdr. nieco krwi.

cxi[xctrirrię, Tt'?, inaiący postać krwi; Aii&oę, ó, krwawnik, ^żelazo czerwone zbite albo włókniste;) yopóó, kiszka krwią nadziana, krwista żyła.

atp-aroaS-ńę, eę, maiący postać albq kolor krwi.

aiparóttę, tara, cv, krwawy, skrwawiony, zakrwawio ny, krwią zbroczony, krwią zaszły, //. 13, 017. szkarłatny, Soph. Ant. 528.

aipiaToAotyóę, óv, (Act'}(w) liżący krew.

ac[xaroTroirirtxóę, ij, óv, (irof-«’») tworzący krew w żyłach, Galen.

ai[xaTOico<Tty., tud. atpctizo-ećoc, yj, picie krwi; atploctotto-T«o, pić krew ; atparoitorrię i—irtórr.ę, ó, piiący krew.

a:[xaroppó(poę, ov, (poyćw); źlopiący czyli polykaiący krew.

ai[x<xróppvroę, ov, (pcw) krwią płynący, krwią ściekający.

al/zarocrTayrję, tę, (e-raCto) krwią ciekący.

atfLar9iTfctyóę,tę, krwią zabitych ębroczony, Aesc/i. Pers. 813. ob. coiaCw.

aifiaro<pAo[ioirramę 1 u b —tpXc(29i(7T<x7tę_tr), (aT/za, yAń|>, <7TaiT!ę)uśinierzeiiie nabrzmia-lycli i krwią przepełnionych z-ył, Hi\>p. gdzie podobno należy raczey czytać — v£o-a.raottę i—<pAtfiotSyrttę.

aiparófopr^ę, ov , pw) krwią zbroczony.

aipariyo.pr.ę, tud. atpoya-p>5ę. c X^aiP^b>) cieszący się krwią czyli krwi rozlewem, ghęiwy krwi.

■ aiftaróo), P. wtw, rozkrwa-wić, zranić, zabić; w krew przemienić, w krew obrócić.

ai[iaTu)5nę, tę, t. c. atporti-xóę.

porj) posp. w I. mn. «ipiopp'oi-Ótę, dom. cpAifitę, żyły w stolcu krew z siebie wypuszczające, żyły złote czyli krwotoczne, krwawnice ; plynienie krwi z żył stolcowych; wszelki krwotok, wszelkie krwi u-bywanie; 2) gatunek morskiego ślimaka; 3) t. c. aipóppcoę pod 2.

ai[xóppo:ę^ov, poskr. — ppouę, (pooę) maiący lub uiaiąca krwi płynienie, choruiący albo choruiąca na krwawe upławy, uiaiąca miesiączkę; 2) gatunek iadówitego węża, który sweni ukąszeniem we wszystkich ciała częściach żyły o-twiera i krwi płynienie sprawnie, inaczey cttpoppóię, Kie. ther. 282. gdzie niektórzy ro-zumieią samicę tokowego wę-

aip.o’ppwńę, tę, t. c. atftóppu-

^roę\

aljJ-óppwtę, rj, t. c. aipóppaa.

atftóppuroę i aipópuroę, ov, maiący płynienie krwi.

ai(j.9ppw$yę, tę, maiący postać krwotoku; 2) krwisty, obfituiący w krew.

aćptoę albo aipóę, ó , t. c. $pvftóę, podobno wszelka koń-czatość, która zadrasnąć rao-j/e, iakoto koniec cierniowy, ostrze włóczni; teraz znay-•luie się ieszcze u samych tylko Gratnrn. (atpia, aipiaffia; zipiwAoę; apióo-CM.)

o.ifxi7rctyóę, tę, t. c. aiparo-rrayóę.

a'ip.9fópvxr9ę, ov, (jpop\><t-tm) krwią zbroczony, Od. 20, 348.

at[xó<f>vpzoę, ov, t. c. atfiaró-wproę.

at/royapiję, tę, t. c. aifiaro-

yapr,ę.

ai₍aój(pooę,ov, po skr.—ypouę, (j^póa) maiący kolor krwi.

aiptuAia, yi, przyinilanie się, uyinuiące postępowanie, grzeczność.

aipvXtcę, ov, poclilebiaiący, przymilaiucy się, chwytaiący grzecznością w sidła, omamia-iący, częściey używa się o rzeczach i słowach iak o osobach, Od. 1, 50. Mes. op. 78. 787. Th. 880.

a?piuAopiY$TV!ę, ou, ó, grzeczny zwodzicie), błamie decipiens, II. Mon,. Merc. 13- gdzie po-