9. Patologie seksualne
• podnoszenie świadomości społecznej w dziedzinie higieny osobistej,
• eliminowanie wszelkich form nacisku mających na celu skłonienie osoby do uprawiania prostytucji.
Mimo obowiązywania w Polsce już od kilku lat systemu abolicyjnego, w 1956 r. wprowadzono ponownie system rejestracji prostytutek, co było związane z gwałtownym wzrostem prostytucji w wielkich miastach. W tym celu w policji utworzono specjalne sekcje (zob. B. Holyst, 1999).
Obecnie nie są prowadzone rejestry prostytutek w Polsce, w związku z tym nie znane są dokładne informacje na temat skali zjawiska. Dane policyjne, które najczęściej służą jako podstawa do tego typu analiz, dotyczą prostytutek, które z innych powodów niż prostytucja, pozostają w kręgu zainteresowania policji, np. popełniły przestępstwo lub są o nie podejrzane. Jednak nie są to jedyne źródła wiedzy o prostytucji. Interesujące badania na ten temat są prowadzone przez socjologów, pedagogów i psychologów (Antoniszyn, Marek, 1985; Jasińska, 1976; Kowalczyk-Jamnicka, 1998; badania nieletnich: Jasińska, 1976; Kurzępa, 2001; Moczydłowska, 1992). Ostatnio najszersze badania na temat prostytucji w Polsce przeprowadzone zostały przez znanego seksuologa Zbigniewa Izdebskiego - najpierw w 240-osobowej grupie prostytutek działających w agencjach towarzyskich, tzw. agentek (opublikowane w 2003 r.), następnie wśród prostytutek działających także poza agencją. W sumie przebadano 400 kobiet prostytuujących się i jest to największa liczba badanych, jaką brano pod uwagę w publikowanej po wojnie literaturze na ten temat (opublikowane w 2006 r.). Główne badania zrealizowano jednak w 2002 r. Trzeba przyznać, że wiele wyników tych badań wykazuje podobieństwo z wynikami osiąganymi przez innych autorów, co wskazuje na pewną stałość charakterystyk społeczno-demograficznych osób parających się prostytucją.
Wynika z nich na przykład, że prostytucja jest problemem przede wszystkim wielkich miast, rejonów przygranicznych i tras przelotowych. Obecnie rejestruje się 10 000-12 000 osób uprawiających prostytucję, jednak przypuszcza się, że jest ich kilkakrotnie więcej, nawet 100 tys. Na przykład właściwie poza zasięgiem policji pozostają prostytutki najwyższej kategorii, tzw. cali girls czy prostytutki internetowe. Najwięcej prostytutek rejestrowanych jest w Warszawie - ok. 5000, Gdańsku - 1500, Lodzi - 1400, Katowicach - 1000 i Szczecinie - 500. Zdecydowana większość prostytutek wywodzi się ze środowisk robotniczych 60-70%, z rodzin inteligenckich pochodzi 7-15%, z chłopskich 3-15%. W ostatnim czasie wzrasta liczba kobiet wykształconych uprawiających prostytucję. W latach 70. i 80. wykształceniem podstawowym lub zawodowym legitymowało się ok. 70% prostytutek, średnim 28%, natomiast wyższe wykształcenie miało niewiele ponad pól procent (0,7%) zarejestrowanych prostytutek (Antoniszyn, Marek, 1985; Jasińska, 1991; Holyst, 1999). Natomiast po 2000 i liczba prostytutek /. wykształceniem wyższym wzrosła dziesięciokrotnie. Chociaż da nc te dotyczą prostytutek działających w lokalach lub na ulicy, to podobne wyniki uzy-