wydziałów ochrony środowiska urzędów wojewódzkich. Liberalizacja wymagań dotyczących jakości ścieków oczyszczonych może mieć miejsce tylko wówczas, gdy autorzy rozwiązania technicznego w sposób przekonujący to uzasadnią. Skomplikowany układ technologiczny oczyszczalni ścieków wymaga wyspecjalizowanej obsługi, a o taką będzie bardzo trudno w przypadku oczyszczalni ścieków dla pojedynczych domów. Można zatem doprowadzić do sytuacji, że oczyszczalnia ścieków dla pojedynczego domu będzie przynosić więcej strat niż dawać korzyści i może się stać potencjalnym zagrożeniem dla środowiska, a do tego nie można dopuścić.
Niniejsza praca dotyczy takich rozwiązań oczyszczalni ścieków dla pojedynczych domów lub niewielkich ich zgrupowań, które będą gwarantować takie oczyszczenie ścieków, aby nie stanowiły one zagrożenia dla środowiska, a przede wszystkim - dla odbiorników ścieków oczyszczonych, niezależnie od tego, czy będzie nim woda czy ziemia. W pracy omówiono różne rozwiązania oczyszczalni ścieków, takich które przy ich użytkowaniu (zgodnie z instrukcją) nie będą uciążliwe dla użytkownika i nie będą stanowiły zagrożenia dla środowiska.
Należy przy tym pamiętać, że decyzja o wyborze rozwiązania oczyszczalni ścieków powinna zawsze być skonsultowana z fachowcem z dziedziny wodociągów i kanalizacji. Proponowane rozwiązanie powinno być „zakończone” projektem oraz uzyskać pozytywną opinię wydziału ochrony środowiska urzędu wojewódzkiego oraz państwowego wojewódzkiego inspektora sanitarnego. „Bezpieczne” przy tym jest stosowanie takich rozwiązań oczyszczalni ścieków, które uzyskały aprobatę techniczną Instytutu Ochrony Środowiska.
Rozwiązanie problemu unieszkodliwiania ścieków odprowadzanych z pojedynczych domów lub niewielkich ich zgrupowań może być zrealizowane według jednego z następujących wariantów:
A - Unieszkodliwianie ścieków przez zastosowanie tzw. przydomowej oczyszczalni ścieków (rys. 1-1), gwarantującej osiągnięcie wymaganego stopnia oczyszczania z odprowadzaniem ścieków do wody lub do ziemi. Możliwe zastosowanie oddzielnych oczyszczalni ścieków dla każdego domu lub też oczyszczalni wspólnych dla kilku domów położonych blisko siebie.
B - Gromadzenie ścieków w szczelnych zbiornikach, a następnie ich wywóz środkami transportu asenizacyjnego (rys. 1-2) do oczyszczalni ścieków w najbliższej jednostce osadniczej.
Analiza tych rozwiązań wskazuje jednoznacznie na to, że w obu wypadkach istnieje powiązanie rozwiązania problemu dla pojedynczego domu z rozwiązaniem systemu kanalizacyjnego w pobliskiej jednostce osadniczej. Powiązanie to jest jednoznaczne w przypadku wariantu B, bowiem unieszkodliwianie ścieków odbywa się w oczyszczalni danej jednostki osadniczej. W wariancie A powiązanie to jest mniej wyraźne, bowiem elementem łączącym indywidualne systemy kanalizacyjne z systemem kanalizacyjnym pobliskiej jednostki osadniczej są osady, które okresowo wywozi się z przydomowych oczyszczalni ścieków i unieszkodliwia w oczyszczalni jednostki osadniczej. Te powiązania i sposoby ich realizacji muszą znaleźć zawsze swoje odzwierciedlenie w analizie techniczno-ekonomicznej, której celem jest wybór najwłaściwszego, w danym wypadku, rozwiązania.
Możliwe jest również rozwiązanie problemu unieszkodliwiania ścieków przez budowę zbiorczego systemu kanalizacyjnego dla całej jednostki osadniczej, obejmującego sieć kanalizacyjną z ewentualnymi pompowniami oraz zbiorczą oczyszczalnię ścieków. To rozwiązanie wykracza poza zakres niniejszej pracy, ale nie może być pominięte przy rozważaniach o szerszym zasięgu. Można tu jednak
7