60 61

8. ktoś, bierce / wziął kogoś, za dupą.(ndk/dk] ‘ktoś, stosuje _Wol kogoś, środki przymusu' ‘ktoś, stara się narzucić komuś₂ dyscyp^ wulg NP Zobaczycie, nowy dziekan wszystkich was weźmie za f| Zawsze swoich uczniów od samego początku brał za dupę. Q -Waw: 113    ,    *

9. komuś brakuje drugiej dupy do srania, [ndk] ‘ktoś ma zaspolcojoju wszystkie potrzeby’ posp./wulg., żart. NP Kumpel zarobi w Oslo pr^ miesiąc tyle, co ja tu przez rok. — Tak, tak. Im to brakuje tylko drugie dupy do srania. || Widziałeś jego dom, ogród, samochody? Temu brakuje chyba drugiej dupy do srania.

10.    ktoś, całUJe kogoś, w dupę. [ndk] ‘ktoś, podlizuje się komuś,’ wulg NP Płaszczy się zawsze przed nim, przy każdej wizycie musi całować go w dupę. || Taki już miała charakter: wszystkich przełożonych całowała w dupę.

11. _ciemno jak u Murzyna w dupie. ‘_bardzo ciemno’ zupełnie

ciemno’ posp./wulg., żart. MP Budzę się, a tu ciemno jak u Murzyna w dupie. || Na tym osiedlu jest zawsze ciemno jak u Murzyna w dupie. □ Bog-Waw: 78

12.    coś cleazy dupę. [ndk] ‘ktoś jest z czegoś bardzo zadowolojiy' posp./wulg., żart. NP Dopływ gotówki zawsze cieszy dupę. || Takie wspaniale wiadomości cieszą dupę.

13.    kłoś daje / dał dupy. [ndk/dk] ‘ktoś łatwo się poddaje, rezygnując z osiągnięcia celu’ wulg. NP On zawsze daje dupy na egzaminach. || Zawodnik dał dupy przed samą metą.

14.    ktoś, daje / dał komuś,dupy. [ndk/dk] ‘ o partnerze biernym, zwykle o kobiecie: ktoś, pozwala komuś, na stosunek seksualny z kimś,’ wulg. NP Zawsze po lekcjach dawała mu dupy. || Pierwszego wieczoru dala dupy poinócnifcowi operatora. (RB Rok 88) || Mój dwór i mój konkubinat' — przedstawił brodaty i sięgnął po paczkę szlugów... Każda z nich chętnie da panom dupy, każdemu z osobna lub wszystkim jednocześnie. (WŁ Dobry 260) ||... z płaczem wyznała, że jest kurwą, owszem, ale i społecznic też lubi dać dupy. (NIE) □ Bog-Waw: 113

15.    ktoś, daje / dał komuś, dupy. [ndk/dk] ‘ktoś, podlizuje się komuś, ‘ktoś, jest uległy względem kogoś₂’ wulg. NP Nie znoszę ludzi, którzy dają dupy swoim przełożonym. || Żeby mu było lżej w wojsku, postanowił dawać oficerom dupy. || Jedyne rozmowy, jakie mi oferowano, to żebym wyjechał na Lazurowe Wybrzeże i podpisał deklarację lojalności, żebym cicho siedział, żebym im dupy dał. (GW)

16.    ktoś, daje / dał komuś, po dupie / w dupę. [ndk/dk] ‘ktoś, robi coś, chcąc pokazać komuś₂ swoją przewagę nad kimś₃’ wulg. NP Ale dał mu po dupie tym swoim przemówieniem. || Słyszałeś wczorajszą audycję? — Dziennikarze dali w dupę temu ministrowi. || Poseł... szczerze wyznał, że czasem trzeba dać bachorom w dupę. (NIE)

*1' coś daje / dało komuś po dupie / w dupę [ndk/dk] ‘coś unieszkodliwia kogoś' wulg. NP Powódź dała w dupę mieszkańcom wioski. II Inflacja ^la po dupie gospodarstwom domowym.

18- kłoś,dobiera / dobrał się komuś, do dupy. [ndk/dk] ktoś, stara się kogoś, unieszkodliwić¹ wulg. NP Jak przegra proces, to i jemu dobiorą się do dupy. II Kiedy tylko przestał być senatorem, prokuratura dobrała mu się do dupy.

19.    do dupy ‘do niczego* posp./wulg. NP Ten magnetowid jest do dupy. ii Zawsze miałeś poczucie humoru do dupy. (JI Świat 79) || Ale uwierz mi, od dawna grasz do dupy. (NIE) □ SJPD, SJPSz, Skór

20.    do dupy / w dupę z kimś a. czymś! ‘mówiący oceniając kogoś a. coś bardzo źle, daje do zrozumienia, że nie chce mówić o kimś a. o czymś z tego powodu’ wulg. NP Do dupy z takimi wakacjami! Ciągle leje.

IW dupę z tym twoim zapchlonym kotem! || Do dupy z tymi przepisami, niczego nie da się załatwić.

21.    ktoś, dosiadł / dosiada czyjejś, dupy. [dk/ndk] ‘o partnerze aktywnym: ktoś, współżył z kimś₂ seksualnie’ wulg. NP Kiedy przychodził, zawsze musiał dosiąść jej dupy. || Można dosiąść dupy i ruchać jak cap w nieskończoność... (HM Zwr 184)

22.    Dupa blada! [ndm] przekl., wulg. NP Maria, dupa blada, pojechała do Paryża, a ja nawet do Kalisza nie mogę. || Kiedy się w końcu zaczną, dupa blada, te wakacje!

23.    Dupa Jasiu / Jaś! [ndm] ‘nieprawda’ ‘mówiący nie wierzy w to, co ktoś powiedział’ wulg., z lekceważeniem NP Dupa Jaś! Ona wcale tam nie pojechała. || Dupa Jasiu! On przecież nie ma żadnego majątku. □ Bog-•Waw: 113

24.    dupa wołowa ‘o kimś pod jakimś względem niezaradnym’ ‘oferma’ posp./wulg., często z politowaniem lub niechęcią NP Ta dupa wołowa może umrzeć z głodu: niczego nie potrafi kupić ani ugotować. || Przecież słyszałeś, dupo wołowa. Trzymaj brudne łapska z dala od mojej łopaty.

(WW Pt 220) □ SJPD, Skór, Tuf

25.    Dupa / Dupę w troki! [ndm] ‘niech ktoś skoncentruje się na czymś, żeby móc szybko przestać się tym zajmować’ wulg. NP Dupa w troki! Za godzinę masz to z głowy. || Dupa w troki i z powrotem, Columbato. (WW Pt 345)

26.    Dupa zbita! [ndm] przekl., wulg. NP Idziesz, dupa zbita, a tu ci cegła na głowę spada. || Jadę setką, a tu mi wyskakuje, dupa zbita, jakiś kundel prosto pod wóz.

27.    dupa z uszami ‘niezdara* ‘niedorajda’ ‘maminsynek’ posp. Hulg., urn. NP Piotr to taka dupa z uszami, pewnie zaraz zapyta, czy może ściągać. || Nie mogę patrzeć na tę dupę z uszami, co z mamusią za rączkę

przez jezdnię przechodzi.    ii