60 (177)

60 POŁĄCZENIA SZKŁA Z METALEM

2) zwilżania metalu przez szkło,

3) stosowania metalu nie wydzielającego gazów, mogą istnieć dodatkowe warunki dotyczące możliwości stosowania danego metalu nie tylko w postaci np. drutu czy też pręta, ale również w postaci blach, krążków, pierścieni czy też kubków. Materiał musi być dostatecznie plastyczny, powinien mieć małą oporność właściwą i dobrą przewodność cieplną. Inne dodatkowe żądania, jak np. odporność na działanie par rtęci, mogą wypływać z przeznaczenia danego złącza.

Żaden ze stosowanych w przemyśle lamp elektronowych metali nie spełnia wszystkich warunków, wykazując często zarówno* cenne zalety, jak i pewne niedogodności czy też wady.

3.2. Zasady odprężania złączy szkła z metalem

Na rys. 3-8 przedstawiono krzywą wydłużenia względnego pewnego gatunku szkła, którą można wyznaczyć za pomocą dilatometru.

Rys. 3-8. Krzywa wydłużenia względnego pewnego gatunku szkła. Punkt A odpowiada temperaturze T_s wolnego zanikania naprężeń w ciągu 15 godz. Punkt B odpowiada temperaturze T_s szybkiego zanikania naprężeń w ciągu 15 min

T_a - T_s = 30-f- 40°C przyjęto jako obszar odprężania; — temperatura przemiany (transformacji); Tj — temperatura topnienia

Na krzywej tej naniesiono punkty odpowiadające temperaturom granicznym poszczególnych obszarów. Zakres odprężania zawarty jest, jak wiadomo, pomiędzy dolną temperaturą odprężania T_s a górną temperaturą odprężania T_a. Temperaturom tym odpowiadają kolejno punkty A i B naniesione na krzywej wydłużenia.

Punktowi C odpowiada temperatura przemiany Tg¹) którą uważa się za temperaturę rozgraniczającą obszar kruchości od obszaru plastyczności szkła.

Krzywa wydłużenia względnego dla różnych gatunków szkła (stosowanych w technologii lamp elektronowych) jest krzywą odwracalną. Zmiany powstałe w wyniku długotrwałego odprężania w wysokich tem-

Patrz pkt 2.3 pt. „Właściwości szkła”, a szczególnie na stronie 35 (odnośnik ’)-