rak ter dyjkamięzny r*fzn< mózg składa się z wielu okolic ZLÓffZnicowanych funkcjonalnie i każda okolica spełnia specyficzne funkcje w analizie i syntezie bodźców zewnętrznych. Realizacja czynności złożonych wymaga dynamicznego współdziałania różnych okolic mózgu. Powstają dynamiczne (zmienne) układy czynnościowe, czyli połączenia między strukturami biorącymi udział w realizacji wyższych czynności. Wypadnięcie lub brak jednej z funkcji zaburza ten układ czynnościowy, w którego realizacji powinna ona uczestniczyć.
Linia z kropek i kresek pokazuje drogę impulsu czuciowego
z narządu zmysłowego do pola czuciowego z jednej strony mózgu.
Linia z kresek (----) pokazuje drogę impulsu ruchowego od pola
z jednej strony do grupy mięśni. Te drogi istnieją z obu stron mózgu i rdzenia kręgowego, ale pokazujemy tylko jedną stronę, aby uprościć rysunek.
Ryc. 9. Schemat korowo-podkorowych połączeń nerwowych w obrębie poszczególnych analizatorów oraz ich wzajemnych ze sobą powiązań (na podstawie A. R. Łurii Wysszyje korkowyje funkcije ezelowieka, 1962 s. 46).
Objaśnienia: T — okolica skroniowa; O — okolica potyliczna; Pip — pole 39; Pia — pole 40; Pstc — okolica ciemieniowa: część sąsiadująca z bruzdą Rolanda (tzw. okolica postcentralna); Th — wzgórze; Tpo — skroniowo-ciemie-niowo-potyliczny styk; Cgm — ciało kolankowate przyśrodkowe (ośrodek podkorowy słuchu); Cgł — dało kolankowate boczne (ośrodek podkorowy wyroku).
67