67 (12)

Kupilamość materiałów ściennych wymusza podczas wznoszenia budynków układanie warstwy poziomej izolacji przeciwwilgociowej, która uniemożliwia podciąganie wody z grantu.

Przesiąkli* ość

i to zawilgocenie materiału pod wpływem wody pod ciśnieniem. Wyraża się ją ilością wody w gramach, która w ciągu I godz. przenika przez I |H powierzchni próbki materiału, przy stałym ciśnieniu.

Cecha ta zależy od szczelności i budowy wewnętrznej materiału. Materiały szczelne, jak np. szkło, bitumy, stal. są nieprzesiąkliwe. jak również materiały o porach zamkniętych, np. spieniony polichlorek winylu, szkło piankowe.

Przesiąkliwa^ jest cechą szczególnie ważną dla materiałów hydroizolacyj-nych i pokryć dachowych.

Stopień nasycenia

Stopień nasycenia wyraża się stosunkiem nasiąkli wości objętościowej do porowatości materiału

n=j    (1-39)

gdzie: n* - nasiąkliwość materiału. %.

P - porowatość. %.

Zdolność odparowania

Zdolność odparowania określa czas. który jest potrzebny do wysuszenia materiału nasyconego wilgocią, do osiągnięcia stałej masy.

Oznaczenie zdolności parowania przeprowadza się w eksykatorzc. fj. naczyniu szklanym ze środkiem silnie pochłaniającym wodę.

Przepuszczalność gazów

Przepuszczalność guzów jest zaplanowaną właściwością materiałów budowlanych stosowan>vh głównie w budownictwie mieszkaniowym i użyteczności publicznej. Zdolność przenikania powietrza i pary wodnej przez materiały budowlane ma tkii* znaczenie dla naturalnej wentylacji, a więc i tym samym sprzyja osuszaniu ścian I nropów.

Należy przez to rozumieć, że powietrze i para wodna z zewnątrz mogą przenikać przez przegrodę budowlaną i odwrotnie. W odniesieniu do pary wodnej obowiązuje    że latem przenika przez ścianę z zewnątrz do wewnątrz. 9

nąjoi odwrotnie.

f Przepuszczalność gazów zależy od porowatości materiału (rodząju porów -obrane czy zamknięte) i stopnia jego zawilgocenia (większe zawilgocenie -mniejs/ą przepuszczalność).