________________
Literatura
okres |
Grecja |
archaiczny |
• epika - Homer, eposy: Iliada, Odyseja 0 liryka - Tyrtajos, elegia patriotyczna Rzecz to piękna... - Safona, erotyki: Zazdrość, Podnieście w górę dach - Anakreont, anakreontyki: Słodki bój, Piosenka 0 tragedia - Ajschylos, Prometeusz w okowach, Oresteja 0 bajka (pogranicze liryki i epiki) - Ezop, Lew i mysz, Wilk w owczej skórze |
klasyczny |
0 liryka - Symonides, epigramaty: Los, Napis, słynny epigram na cześć bohaterów poległych pod Termopilami • tragedia - Sofokles, Antygona, Król Edyp - Eurypides, Elektra, Medea, Hipolit, Ifigenia w Taurydzie 0 komedia - Arystofanes, Chmury, Żaby, Sejm kobiet |
hellenistyczny |
0 liryka - Teokryt, sielanki: Pasterze, Koślarz i pasterz, Żeńcy |
Rzym | |
archaiczny |
• komedia - Plaut, Komedia ośla, Skarb, Żołnierz samochwał - Terencjusz, Dziewczyna z Andros, Eunuch, Teściowa |
augustowski |
0 epika - Wergiliusz, epos Eneida 0 liryka - Horacy, pieśni: O co poeta prosi Apollina, Wybudowałem pomnik, list poetycki List do Pizonów, satyry: dwie księgi Satyr - Owidiusz, erotyk Prawo do miłości bez granic, wierszowany podręcznik ars amandi (Sztuka kochania), poetycka wersja mitologii greckiej i rzymskiej Przemiany |
cesarski |
0 epika - Gajusz Petroniusz, powieść komediowo-awanturnicza Satyricon |
• skupiona na sprawach ziemskich i pozaziemskich
• ukazuje człowieka z całym bogactwem jego duchowych przeżyć
• refleksyjna
• ściśle podporządkowana regułom poetyki Arystotelesa
• obowiązuje kategoria estetyczna mimesis 0 respektuje zasadę decorum
0 łączy doskonałość formy z bogactwem treści
• prezentuje świat wartości humanistycznych 0 charakterystyczny motyw - fatum
0 różnorodna pod względem rodzajów i gatunków
Arkadia - kraina historyczna w starożytnej Grecji, którą do rangi krainy wiecznej szczęśliwości podniósł twórca sielanki Teokryt; obecnie arkadia to synonim miejsca szczęśliwego, ziemskiego raju
Nicolas Poussin, Ct in Arcodio Ego (ok. 1650)
bukolika, sielanka - utwór poetycki (początkowo piosenka pasterska) przedstawiający w wyidealizowany sposób uroki życia wiejskiego; obejmuje utwory tematycznie związane z życiem pasterzy, rybaków, myśliwych; najczęściej w postaci monologu przeplatanego opisem i partiami dialogowymi; u Wergiliusza jako obraz życia pasterzy w idealnej Arkadii; gatunek ukształtowany w starożytności, pełnię rozwoju osiągnął w sen-' tymentalizmie (XVIII w.)
dytyramb - w greckiej liryce chóralnej pieśń pochwalna na cześć Dionizosa - boga wina, plonów, płodnych sił natury; śpiewana podczas Dionizji, świąt związanych z kultem Dionizosa i winobraniem, które dały początek tragedii oraz komedii w teatrze greckim
elegia - w poezji starożytnej Grecji utwór pisany dystychem elegijnym, o strofach dwuwerso-wych, zakończonych rymem parzystym; gatunek liryki żałobnej, pieśń lamentacyjna
epigramat - krótki utwór poetycki o charakterze aforystycznym, zabawny, dowcipny, zakończony puentą, często zaskakującą
epos inaczej epopeja - jeden z głównych gatunków epiki, dominujący aż do powstania powieści; ukazuje dzieje legendarnych lub historycznych bohaterów przedstawionych na tle przełomowych dla danej społeczności wydarzeń
archetyp - odwieczne, utrwalone w mitach, wzorce ludzkich zachowań; niezmienne wyobrażenia tkwiące w świadomości każdej społeczności
fatum - łac. 'to, co przepowiedziane, zrządzone przez bogów'; przeznaczenie, nieuchronny los; Fatum to bóstwo przeznaczenia fortuna - powodzenie, szczęśliwy los; Fortuna to rzymska bogini szczęścia i nieszczęścia, ślepego przypadku
georgika - poemat o charakterze dydaktycznym, sławiący wiejską pracę i uroki życia na wsi; zawiera rady dotyczące gospodarowania na roli i liczne refleksje dotyczące sensu istnienia
ironia tragiczna - nieprzezwyciężona sprzeczność naznaczająca los bohatera tragedii greckiej, którego czyny nieświadomie i wbrew jego woli pchają go do zagłady; kategoria ta nie pojawiała się w warstwie słownej utworu, lecz w jego fabule
konflikt tragiczny - konflikt dwóch równorzędnych racji; rozdarcie bohatera między jego dążeniami i skłonnościami a siłami zewnętrznymi (fatum, wyroki boskie, prawa natury); motyw związany z tragedią grecką
miniatura poetycka - forma liryczna przekazująca bogatą treść w krótkiej, najczęściej czte-rowersowej formie
mit - opowieść pozornie relacjonująca wypadki historyczne, która ilustruje wierzenia danej społeczności, zwłaszcza archaicznej; zadaniem mitów jest formułowanie wyobrażeń o świecie danej grupy społecznej, tłumaczenie tego, co niejasne, sytuowanie człowieka w przestrzeni kosmicznej; często służą jako poparcie pewnych tradycyjnych praktyk, nawet gdy są całkowicie bezpodstawne (tzw. mity społeczne); zbiór mitów nazywa się mitologią; ze względu na tematykę mity dzielimy na teogoniczne, kosmo-goniczne, genealogiczne i antropogeniczne
porównanie homeryckie - występuje w eposach Homera; drugi człon tego porównania stanowi rozbudowany obraz poetycki, wprowadzający w tok opowieści rodzaj dygresyjnego epizodu
topos - gr. 'miejsce wspólne'; stały obraz, motyw literacki wywodzący się z mitów, utrwalon) w ludzkiej świadomości, na przykład topos mi łości, cierpiącej matki, arkadii; gdy obraz nit przystaje do naszych wyobrażeń, mówimy o tal zwanym toposie odwróconym