6 (1515)

Boczne skrzywienie kręgosłupa ■ skolioza

nia mogą w znacznym stopniu skorygować deformację. Po zakończeniu kostnienia pozostaje jedynie możliwość wspomagania mechanizmu kompensacji.

Ze stopniem zaawansowania procesu patologicznego wiąże się rozległość zmian i objawy usystematyzowane przez ; Wejsfloga [20], '

Objawy I rzędu (bezpośrednie) - dotyczą kręgosłupa (kąt skrzywienia, rotacja⁴, torsja, sklinowacenie, boczne prze-I sunięcie).

Objawy U rzędu (pośrednie bliskie) - dotyczą klatki pier-I siowej (torsja, garby żebrowe i depresje żebrowe*).

| Objawy IU rzędu (pośrednie oddalone od kręgosłupa) -■ dotyczą miednicy, stóp, barków, łopatek, czaszki.

I • OKRES UJAWNIENIA SIĘ SKRZYWIENIA I i PRZYCZYNA POWSTANIA: wrodzone, rozwojowe, nawykowe, idiopatycznc.

• Skrzywienia wrodzone przeważnie są uszkodzeniami ciężkimi, co wynika z faktu, że powstają w wyniku niedorozwojów, zrostów, zbliznowaceń, czy nerwiakowłóknia-ków. Można wyróżnić skoliozy wrodzone kostnopochodne, kostno-nerwowo-mięśniowopochodne, mięśniopochodne,

4 Rotacja oznacza obrót kręgów wokół osi podłuinej. Trzony beniją się w stronę wypukłości, a wyrostki kolczyste w stronę wklęsłości skrzywienia. Rotacja kręgów jest największa na szczycie skrzywienia i przy znacznych skrzywieniach może wynosić nawet 90*. Stopień rotacji i torsji określa się oceniając stosunek cienia wyrostka kolczystego do trzonu i oznacza się A, B, C, D. W warunkach prawidłowych cień rzutuje na środek trzonu. W patologii cień przesuwa się w bok zajmując pola A, B, C albo wykracza poza trzon (D) [30].

3 Obrót i skręcenie kręgów powoduje przemieszczenie żeber do tyłu po stronie wypukłości i do przodu po stronie wklęsłości. Wypchnięte żebra tworzą tzw. garb żebrowy tylny (po stronie wypukłości) i garb żebrowy przedni po stronie wklęsłości. Po stronie garbu żebrowego tylnego, na przedniej stronie klatki piersiowej mamy depresję przednią. Podobnie naprzeciwko garbu żebrowego przedniego mamy depresję tylną. Przemieszczenie wyrostków kolczystych i wyrostków poprzecznych w odcinku lędźwiowym sprawia, że ulegają przesunięciu mięśnie najdłuższy grzbietu i biodiowo-żebrowy, tworząc wal mięśniowy lędźwiowy [30].