6 (96)

Hipotezy wyjaśniające działanie wsparcia społecznego

Liczna grupa prac przedstawia teoretyczne koncepcje funkcjonowania wsparcia, najbardziej rozpowszechnione są badania, które wiążą się z hipotezami:

□    Efektu głównego

□    Działania buforowego

Efekt główny (bezpośredni)- nazywa się też mechanizmem prostym, który występuje pod dwoma postaciami:

A- efekt bezpośredniego wpływu na stresory i wydarzenia

B- efekt bezpośredniego wpływu na poziom zdrowia.

Najbardziej popularna jest hipoteza buforowa weryfikowana przez wielu badaczy (Cobb 1976,Frese 1999, Cieślak 2000). Głosi ona, że w sytuacji silnego stresu istniejące, spostrzegane i otrzymywane wsparcie społeczne działa jako bufor wobec zagrożenia patologią.

Tnni badacze poszukują odmiennych ścieżek przyczynowych związków pomiędzy wsparciem społecznym a stresem. W modelu addytywnym twierdzi się, że stres obniża poczucie dobrostanu, a wsparcie społeczne , jako zmienna niezależna działająca równocześnie poprawia samopoczucie. Jeśli obie te zmienne mają taką samą siłę, nie pojawi się żadna forma zaburzenia.

Model mobilizacji wsparcia- im silniejszy stres przeżywamy, tym bardziej poszukujemy i oczekujemy wsparcia.

Model deterioracji wsparcia- niekiedy krytyczne wydarzenia same w sobie mogą powodować obniżenie lub utratę istotnych źródeł wsparcia (rozwód, śmierć bliskiej osoby).