70 (166)

66 OSTEOLOGIA

Ryc. 29. Brzeg boczny powierzchni stawowej ktykciowo-rzepkowej kości udowej (femur - condylus lateralis - facies articularis)

Brzeg len ogranicza od strony bocznej bloczek udowy oraz powierzchnię stawową kłykcia bocznego Dostęp do tej struktury ułatwia ustawienie kolana w maksymalnym zgięciu.

Bruzda kłykcia bocznego (condylus lateralis)

Stanowi ona obramowanie chropowatej w dotyku powierzchni bocznej kłykcia bocznego kości udowej na całej długości brzegu dolnego lej powierzchni. Głębokość bruzdy jest znacznie większa od tylu niż od przodu. Aby odsunąć struktury mięśniowo--ścięgnowe, kolano trzeba ustawić w zgięciu.

Uwaga: Należy pamiętać, że przy zgiętym kolanie znaczna część powierzchni stawowej końca dolnego kości udowej jest skierowana na zewnątrz.

Ryc. 30. Powierzchnia stawowa kłykcio-wo-rzepkowa boczna (condylus lateralis - facies articularis/ /facies patellaris)

Kciukiem i palcem wskazującym należy odnaleźć szparę boczną stawu udowo-piszczelowego. Począwszy od tego punktu odniesienia obmacuje się całą powierzchnię stawową, wyczuwaną pod palcami jako gładką i ograniczoną od wewnątrz przez więzadlo i brzeg boczny rzepki.