71 (113)

i

|

•wjpierw »ym»OBW płnssosyntę t»w. kierującą,' tj, rówiołegłą da krawędzi bocznych oba graniastosłupów, obielając w tym cala dowolny *■*» P, prowadząc przez punkt p prostą ! równoległą do krawędzi bocznych pierwszego graniasto ału po, ora* prostą a - równoległą do krawędzi bocznych drogiego graniastosłupa, a następnie wyznaczając ćlady i Tj prostej 1 ora* Hg 1 T_n prostej a - otrzymujemy ślady h*_ 1    płaszczyzny kierującej «• »= la. Prowadząc np.

przez wierzchołek i podstawy graniaste słupa ABC ślad h^śh^oraz prze* węzeł    - ślad pionowy v^_ H % otrzynu jemy w przecięciu

* krawędziami podstawy graniasto słupa IBP punkty I » DPr^ i II =

“ KPwi - jako wierzchołki przekroju równoległobocznego granlaotosłu-pa h». Kreśląc przez punkty I 1 II boki przekroju grani as to słupa UKF lómoległe do jego bocznych krawędzi, otrzymu jeny w przecięciu ich ■ krawędzią A graniasto słupa ABC punkty 1 i 2 - jako    punkty

4

przebicia ścian U 1 EF krawędzią A. V anologiozay sposób pro wadliwy przez krawędzie 0,1 1 I płaszczyzny otg, «₅ i oc^ oraz wyznać*ając przekroje oba grania otonłupów - otrzymujemy punkty przebicie ścian obu graniastoałupów ich krawędziami,' tj, punkty 3. 1 4 na krawędzi O i na ścianach BP i XF, punkty 5 16 na krawędzi D 1 na ścianach AB i BO oraz punkty 7 i 8 na krawędzi B i na śda-

naeh AB i BC.

¥ celu ułatwienia łączenia poszczególnych wierzchołków wielobokn przenikania oraz określenia widoczności poszczególnych odcinków wielo boku przenikania,' wykonujemy analogicznie jak to omówiono dla dwóch ostrosłupów, rowzinięcia schematyczne ścian bocznych obu graniastosłu-pów i nanosimy na poszczególne krawędzie 1 ściany tego rozwinięcia wszystkie otrzymane w rzucie punkty przenikania. Łącząc następnie otrzymane punkty liniami ciągłymi lub ^przerywanymi - w zależności od znaków „ + * lub , - “ na poszczególnych ścianach - w jeden wielobok zamknięty, gdyż w rozpatrywanym przypadku występuje przenikanie niezupełne - otrzymujemy schemat łączenia poszczególnych wierzchołków wie-loboku przenikania. Hastępnie na podstawie otrzymanego schematu łączymy poszczególne punkty przenikania w rzucie, np. rozpoczynając od punktu 7 - łączymy go z punktem 2, a teń z punktem 4 , - linią ciągłą punkt 4 *• 8, 8*616*3 - linią przerywaną, następnie łączymy punkt 3 z punktem 1 i 1 * punktem 5 - linią ciągłą,•po czym łącząc punkt 5 z punktem 7 - linią-przerywaną - zamykamy wielobok przenikania, otrzymując w wyniku rzut wielóboku przeuikania graniastosłupów ABC i EEF.

lę samą metodę wyznaczenia rzutów wieloboku przenikania dwóch gra-ńiaatosłupów omówioną wyżej," rozpatrzymy teraz w rzucie poziomym i pionowy* - rys, 264,    • -

' lajplerw prze* obrany dowolny punkt 7 kreślimy dwa ranty pro et a j to- równoległej do krawędzi bocznych graniastosłupa 1BC i prostej n-- równoległej do krawędzi bocznych gran las tesłupa 187, po c*y* wyznaczając ślady prostych min- wyznaczamy ślady 1 r_K płaszczyzny kierującej    mn - równoległej do krawędzi bocznych oho gran i anto—

słupów. Ustalając następnie, które z krawędzi obu graniasto a łupów nie biorą udziału w przenika*iu, określamy rodzaj przenikania /w rozpatrywanym przykładzie mamy przenikanie niezupełne, gdyi krawędzi* a i w obu graniastosłupów nie biorą udziału w przenikaniu/, oraz określimy schematy rozwinięcia ścian bocznych obu graniastosłupów dla obu rzutów. Kreśląc przez wierzchołki B‘ i C‘ ślady h£ i hi,    równoległe

do śladu poziomego h<* , a przez węzły li. i Zot. - ślady pionowe ▼2. i rj. równoległe do śladu pionowego t«i - otrzymujemy przekroje graniastosłupa DBF w kształcie równoległoboków oraz w przeoięoiw ich z krawędziami b 1 c - punkty przenikania 314    - na krawędzi

b oraz 718 - na krawędzi o. Podobni* prowadząc przez punkty D i 7 ślady yJ i    równoległe do ▼< , a przez węzły li.1 lic

ślady hi. i h?< równoległe do śladu h<* - otrzymujemy przekroją gra-nlastosłupa ABC w kształcie równoległoboku ora* w przecięciu ich z krawędziami d i f punkty przenikania 112    - na krawędzi d oraz

punkty 5 1 6    - na krawędzi f. Przenosząc otrzymane punkty przeni

kania na poszczególne krawędzie na schematy rozwinięcia ścian bocznych obu graniasto słupów, a następnie łącząc najpierw wszystkie punkty na schematach 1 ustalając eidocznośó poszezegplnyoh odcinków wieloboku przenikania - otrzymujemy schemat łączenia wierzchołków wieloboku przenikania. łącząc poszczególne punkty przenikania w obu rzutach zgodnie z ustaloną kolejnością na schematach, otrzymujemy dwa rzuty wieloboku przenikania 42367516 graniasto słupów 4BC i IS7.

Rozpatrzmy jeszcze przykład —.Łuzenia rzutów wieloboku przenikania dwóch graniastosłupów i BO 1 ZMV, których podstawy letą na rzutni poziomej X ₁    - rys. 265.    • •

7 tym przypadku - analogicznie jak w omówionym wyżej przez dowolny punkt P prowadzimy proste tir równoległe do krawędzi boasnyeh obu granlastosłupów 1 wyznaczamy ślad poziomy hy> płaszczyzny f m tr równoległej do krawędzi bocznych obu granlastosłupów. Ustalamy najpierw rodzaj przenikania - w tym przypadku niezupełne, kreślimy schematy rozwinięcia ścian bocznych obu granlastosłupów, a następnie prowadząc przez wierzchołki L, B, ff i 0 ślady hic, h«.» h£_ 1 htc równoległe do śladu hy , otrzymujemy przekroje obu granlastosłupów oraz w przecięciach Ich z poszczególnymi krawędziami boomymi - punkty przenikania:    1 1 2 na krawędzi 1,    3 14 na krawędzi b, 5 i 6 na

krawędzi n oraz 7 i 6 na krawędzi o. Hanosząc otrzymane punkty na poszczególne krawędzie na schemat rozwinięcia ścian bocznych w obu• rzutach, łącząc najpierw odpowiednio poszczególne punkty przenikania.