71 (86)

GS

AA.\

AAA

A AA

siącowi y.v.ty.o.xxYipió>'j u Alt. dXaXxxrip’ov, x6, t. c. aAxrri-

ptov.

aAaAxm, słowo nieuż. które podług Buttf/i. powstało przez podwoienie zgłoski ze sł. aA-xw, ocAezw, t. c. aA/£&», odganiać, odpędzać, oddalać, obra-niać, wspierać. Tego słowa pozostał tylko u Horn. mieczu. 2. aAaAxov, w tr. ozn. łącz. życz. i t. d. Przyczy^rnek i żaden czas inny nie był używany, a tak a/aAxe, os. 3. i. poied. aAaAxcóv, aAaAxsTv, aAaAx£pt/)v, —x£'pt£vaf, aX<x).xo!ę,r—xot,—xo-tev, aAaAzrjaf, xtvt xt, xn>óę x Horn. ma także x:vć xt xpaxóę, Od. 10, 288.

aAaAoę, ov, (AaAoę) niemó-wiący, niegadaiący, niemy.

aAaAuy^, -a, t. c. Auy/*óę; łkanie, Kie. ale.v. 18. a podług niektórych t. c. aAuxvj, niespokoyność, obawa.

aX<x\vxxr,fAa!, rzucać się z niespokoynością, biedzić się, bydź pełnym trosków, trapić się, II. 10, 94. aAaAuzro <poj3w xpct§i-o, 0’t. Sm. 14, 24. p. dok. i zaprzesz!, od aAuxrżco, w zn. czasu ter. uformowany, iak xXdXfj[xxi od aAaofia; i t. d. But Im. A. Gr. 1. 337.

aAa/jiTrEToęiOy, (Aa/a7Cw)n ie-maiący blasku albo światła, Ciemny, II. Horn. 32, 5. używa się często o państwie pod-ziemnem.

aAafJUr^ę, ię, t. C. aAafzrrE-Xoę,Y)Xio'j, Sop/t, Tr. G91. nie-oświecony od słońca.

ct.\<y.[Av:'.a, /), bi\tk światła. aXóto[xae, niedok. r,Aw/ayjv, nieuzn. ■/iXri^r/y, a u poel. aArj-błąkać się, tułać się, wałęsać się, włóczyć się bez celu, Horn. zabłąkać się , zboczyć, chybić, oddalać się, z pdk. 2. Pind.Ol. 1,94. żyć w odlegloścj od oyczyzny, bydź od niey oddalonym, żyć na wygnaniu, iak (ftóytrj, Sop/t. 2) przenoś, bydź obłąkanym na umyśle, bydź niepewnym. Sop/t, Ai. 23.

aAcnóę, óv, (^Aaw, Atucrato') niewidzący, ślepy, Od. 8, 195. aActoi, AescA. Eurn. 318. iako w zn. przeć zwyr. 0£$opxóx£ę, umarli; 2) iak caecus ciemny, Ap. Rh.

«Aaoox37cśa, r>, ślepa t. i.

tud. z pdk. 4. u poel. Irag. aXaioę, a, ov, t. c. U).aóę. aAaAayyj, v?» aAaAay/aa, ró, aAaAayuoę,ó, (aAaAaC&>)krzyk woyska, wykrzykiwanie żołnierskie, wrzawa woienna, o-krzyk radosny, gwar, zgiełk, szczek, rv[AiFtxviovj «uASv.

aAaAaCw, P. afcw, ^aAaAvj) podnieść wrzawę woienną przy rozpoczęciu boiu, a to na cześć boga woyny i dla dodania o-choty woiownikowi, ogól. wydawać gwar, zgieik, ięk, wydawać kiżyk donośny a nie-foreinny, rozmaite i pomieszane niaiący głosy; 2) w zn. czynn. głośno obwieścić, wywołać, V'XY}v, Sop/t. Ant. 133.

ócXaXxĘcoę, 6, nazwisko Marsa, boga woyny, któremu oddawano cześć przez wydanie woienney wrzawy.

ócAocAtj , u Dor. aAaAa, r_t, wrzawa woienna, krzyk wojenny, osobl. przy rozpoczęciu bitwy; samo boiu rozpoczęcie, sama bitwa, Paul. 2) wszelki krzyk, każdy zgiełk, radosne wykrzykiwanie, radosny okrzyk.

aAaAijfia:, używa się tylko wcz. ter. t. c. dXź.O[xa<, Iłom. błąkać się_t wałęsać się, bez potrzeby, bez celu, także ia-ko żebrak, Od. 21, 327. Jest to wlasc. p. dok. od aAao/zaą luaiący zn. czasu ter.

a/aAvjT9?, ev, (AaAcw) nie-wyuiówiouy, niedaiący się wymówić albo opowiedzieć.

aAaAvjTÓę,ó, £6cAocAvj) wrzawa woienna, krzyk w bitwie; okrzyk przy zwycięstwie, II. krzyk ubolewaiący, krzyk z jękiem, II. 21, 10. krzyk na-rzekaiącyą Qu. Sm. 1, 311.

aAaAr/Tuę, rj, u Jon. zam. a-AaAyj-tóę, auAwv, Ep. ad. 174. t. c. aAaAayó, gdzie ręl-op. ntaiij aAaA.vi-tóę. aAaAx£, ob. dXaXxu>.

’ A Aa Ax9fjt£vi7'j ęi iSoęj ■/], wyr. przmlwy Min.erwy, 11. 4, 8. 908. podług Arislurcha od bohatera w Beoćyi Alalkomena lub od zbudowanego przez niego miasta Alalcomenue zwanego; podług innych zaś od &AaAxEtv, obronicielka, prwn. ’A5pa5T£fa.

xXj.Xxop.hioc, ó , w Beocyi Jniesiąe odpowiadający jnie-uiepozyteczna, niedbała straż, próżna i opieszała baczność, Horn. IIcs.

' dX.cr.oxóxoę, ov, (rtzrw) rodzący ślepe dzieci.

aAaów, P. (Ó7M, (aAaóę) o-ślepiać, Horn. łączy ieszcze to słowo z pdk. 2. ócpS^aA/aou.

aA«7ra5vóę, r„ óy, (aAaira-Cw) łatwo daiący się wyniszczyć, wycieńczyć, osłabić, pokonać, podbić; bezsilny, sla-by, <7T(J(£ę ,' ffSćyoę, [xv%oę, Horn.

aXctTzaSvoevvn, rj, bezsilność, słabość.

aAairaCfcł, P. aĘ<o, (Aawa-C<*>) wypróżnić, wycieńczyć, wyniszczyć, uczynić ubogim, zubożyć, Od. i 17, 424. osobl. wyniszczyć na sile, pokonać, podbić, xx!J(aę avójswv, <pdXxy-yaę vemv, Tzokztę, Horn. ztąd także pustoszyć, niszczyć, zabierać; o7voę -7Taxtxę ix xapSirię av!aę dXon:d^£i,Partt/asisAt/ien. p. 37. wypędza wszelkie troski,.

aAaę, aroę, -ró-, (aAę) sól. Zdr. aAaTJ<5v.

aAaaraivw, t. c. aAaarEw. aXaxx£o>, (^aAaarsę) bydź niechętnym, gniewać się, okazywać niechęć, II. 12,1G3. 13, 21. Wlaśc. niemódz zapomnieć, niemódz z pamięci wygładzić, niemódz znieść albo strawić, niemódz w niepamięć puścić.

aXexxxop'.a, r»,    ( aAaaroJ.o ) '

niepoczciwość, bezbożność.

aA aaropoę, ov, obciążony przeklęstwein od mszczącego się boga, pokutuiący, przypłacający za przestępstwa, Sop/t. Ani 974.

dXx.xxoę, ov, zam. aAłjaroę. (Ar/S^to, AaS£?v) niemogący bydź zapomnianym, z pamięci wygładzonym, w niepamięć puszczonym, zniesionym, strawionym, 'i:£v%oę, a^aę, Iłom. aXxxxov o^ypofza;, Od. 4,174-nieustannie narzekać; "Extop ■iXot<7X£, 11. 22, 261. Hektorze, któremu nigdy nie zapomnę * nie przebaczę; nieszczęśliwy, nędzny, obciążony przekł?" stwem, Soph. Oed. C. 1438. 1672. •

dXocxxp£to, mylnie przybrany cz. ter. prawdziwa forma iest eAocttp£co, co ob.

dXaxxu>p, oooę, ó, niekiedy rh zbrodniarz obciążony w»-