Pasą się na hali bielutkie owieczki, wszystkie mają na sznureczku malutkie dzwoneczki. Dziesięć tych owieczek trawkę sobie je, bo jest smaczna i pożywna, każdy o tym wie.
Dwie owieczki nic nie jedzą - tylko smutne siedzą, bo zgubiły dzwoneczki swe i bacy boją się.
Pomoce: dzwoneczki, woreczki
Dzieci siedzą w rzędzie. Nauczyciel wybiera jedną osobę, która będzie pełniła rolę bacy. Baca zamyka oczy i odwraca się tyłem do rzędu. W tym czasie nauczyciel wręcza wybranym dzieciom na przykład dwa dzwoneczki. Dzieci chowają dzwoneczki za plecami. W następnej kolejności “baca” odwraca się, nauczyciel pokazuje dziecku plansze z prostym zadaniem matematycznym, którego wynik będzie równy 2 (dwa dzwoneczki). Gdy dziecko poda dobry wynik wówczas wszystkie dzieci poruszają rączkami znajdującymi się za plecami. “Baca” spaceruje wzdłuż rzędu i próbuje odnaleźć zgubione dwa dzwoneczki.
Na dywanie rozkładamy woreczki, które będą imitowały dzwoneczki. Przy każdym woreczku “dzwoneczku” siedzi jedno dziecko, które podczas tej zabawy będzie pełniło rolę “owieczki”. Przed rozpoczęciem zabawy nauczyciel wybiera spośród wszystkich przedszkolaków jedno dziecko, które będzie wcielało się w rolę “wilka”. Podczas recytacji wierszyka wszystkie “owieczki” spacerują po sali “łące” pomiędzy woreczkami “dzwoneczkami”. Podczas słów “dwie owieczki smutne siedzą...” - “wilk” wychodzi z ukrycia i zabiera z podłogi dwa woreczki, które zanosi w wyznaczone miejsce. Po zakończeniu recytacji wszystkie “owieczki” powinny szybko usiąść przy dowolnym “dzwoneczku”. Dzieci, które nie odnajdą woreczka odpadają z zabawy.