170 WĘZŁY DO WYKONYWANIA PĘTLI
Mp |
a,rj|a |
,wo ' .' i; |
mm | |
atrr. Ił |
Mm 1 | ||
'/-V' ,^1*3 |
mi- i , | |
nF wM W,*.' ii |
jlf | |
rtfwf Ml WJ 7W |
if* i w, j |
Węzła tego nie należy zawiązywać wokół tułowia jako uprzęży ratowniczej
Węzeł ten będzie użyteczny, jeśli obydwie pętle będą musiały zostać zrównoważone lub przystosowane specjalnie do podtrzymywania da nego przedmiotu. Należy pamiętać, że dwie pętle w rzeczywistości sta nowią jedną, podwojoną pętlę, toteż nierówne obciążenie może spo wodować powiększenie się jednej pęlli kosztem drugiej. Wielkość pętli dostosowujemy przed zaciśnięciem węzła. Jeśli zawiążemy węzeł na złożonej linie, możemy wykonać go z czterema pętlami. Wykorzystują! złożoną linę jako wolny koniec, wiążemy tak jak na rysunku obok, prze kładając linę tak samo jak w podwójnym węźle ratowniczym (s. 165).
WĘZEŁ PORTUGALSKI