87 (120)

STARY SĄCZ

kościół i klasztor Klarysek

W 1999 r. papież Jan Paweł II dokonał w Starym Sączu uroczystej kanonizacji księżnej Kingi, fundatorki tutejszego klasztoru.

W kościele Klarysek uwagę przykuwa ambona z 1671 r. w kształcie drzewa genealogicznego Chrystusa. Z piersi Jessego, ojca króla Dawida, wyrasta pień, na kolejnych odgałęzieniach artysta umieścił figury przodków Jezusa, a na szczycie Matkę Boską z Dzieciątkiem.

To najcenniejszy zabytek urokliwego miasteczka, które do dziś zachowało średniowieczny układ. Fundatorką była św. Kinga (1234-1292), wdowa po Bolesławie Wstydliwym. Piękna i pobożna królewna węgierska najpierw wymogła na swym mężu ślub czystości, a po jego śmierci została mniszką. Dzięki niej klasztor w Starym Sączu zasłynął jako ważny ośrodek kulturalny, gdzie kwitło życie muzyczne, studiowano księgi, a być może dokonano nawet pierwszego przekładu psalmów na język polski. Za przykładem świętej szły także i inne wielkie panie -franciszkański habit przyoblekły m.in. księżna Jolanta, wdowa po Bolesławie, księciu kaliskim, i Jadwiga, małżonka króla Władysława Łokietka.

Budowę gotyckiego kościoła Świętej Trójcy ukończono około roku 1332, jednak większa część wyposażenia, m.in. trzy stiukowe ołtarze z warsztatu Baltazara Fontany, pochodzi z epoki baroku. W kaplicy św. Kingi znajduje się cenna drewniana rzeźba z XV wieku przedstawiająca patronkę. Pierwotny klasztor nie dotrwał do naszych czasów. Obecny wzniesiono na początku XVII wieku. Siostry klaryski przechowują w nim takie skarby, jak iluminowane średniowieczne rękopisy, w tym dwa graduały z końca XIII stulecia, zabytkowe hafty i drobne pamiątki po fundatorce: pierścień, łyżeczkę i trzonek kindżału.

87