89 (55)

AA$

a).<f>óę spowin. icst z wyr. al-bus, iak opyóę, opcpayóę z wyr. orbjts.

aXy>w, ob. aX(paivw. A

aAw, przybrany lecz rileu-żywany pierwiastek słów aA-aA5a:vw, aA3w, a)3żw, aX3atyw, aXźw, aXzaiyw, alo, halo, olo, adolesco.

aXwa, y, u Hom. i u Jori. a-Xwy, uklepana ziemia, klepisko, boiowisko do młócenia i czyszczenia zboża, tok, iak w prozie aXwę, II. 5, 499. 2) wszelka troskliwie zrównana, zasiana lub drzewami zasadzona ziemia, pole służące do zasiewu, sad, zielnik, ogród, winnica czyli winogrod, Hom. same zasiewy, II. 9, 536. IIo-rztSawyoę a).wy, iak aAaoę, morska powierzchnia; 3) koło czyli obwód około xiężyca i słońca.

*AA5a, wy, Ta, (SAwę) Ce-realia, święto obchodzone na cześć Cerery, która zaprowadziła uprawę roli i zwyczaj sieyby, święto źniwiarskie.

aXwdtoę, a, ov, pochodzący od klepiska czyli od boiowi-ska, od pola służącego do zasiewu.

'.\Xwaę , aSoę, y, wyr. przmtwy Cerery, iako opiekunki pola, niw, żniwowych zbiorów, boiowisk.

aX.w(iyT0ę, ov, (Aw^aofiai) nieuszkodzony, nienaruszony; tud. nienaganny.

aXwZ!vóę, r, o'v, (^a).wę') będący, znajduiący się na boiowi-sku, na toku, na polu zasiewów, tam zrobiony, ten, który się tam staie.

aXwzvę, zwę, 6, pracuiący na boiowisku albo w polu, rolnik, ogrodnik, winiarz czyli ogrodnik winniczny.

aA«-/j, tr. łącz. nieozn. słowa aXiaxopa:, II. 14, 81. a a-Xwy, tr. życz. nieozn. zam. a-Xóiy, często u Iłom.

aAwtoę, a, ov, t. c. a\wz<vóę. aX.wp.zya;, Hom. zam. óAS-

aAwpzyoę, y, ov, imsł. od a-Aaofjta', Hom.

a/wv, wyoę, y, t. c. aXwę, boiowisko, klepisko, tok.

aA wvat, tr. bezok. nieozn.i słovva aX.iaxop.ai, Hom.

aXwvzvopa!, na boiowisku

AAfi

86

ałtpirtta, y, i aA^>'Tta, sporządzenie krup ięczmiennych.

a.Xftxz7oy, to, młyn na ięczmienne krupy.

aXfiTe\>ę , zwę, ó , młynarz mielący ięczmienne krupy.

aA^(T£tj«, ięczmienne krupy robić.

aXftryoóv, psłw. nakształt krup ięczmiennych.

aX<f(xyp6ę, a, óv, należący do krup ięczmiennych.

aX<p!Ttxóę, y, óv, ięczmienno-krupny.

aX<f!TOtcSyę, tę, łęczmienno-krupiasty.

aX<ptro3yxy, y , schowanie na ięczmienne krupy.

aXfixópavrcę, zwę, 6, y, wieszczek wróżący z krup jęczmiennych, ob. aXzupópayTtę.

aXycxov, ró, ięczmienne krupy, palenia, Hom. z tegoż robiony chle'b maiący postać placka, lecz w tćm zn. mówiono posp. ret a).<p’Ta, iak znayduie się iuż w Od. 19,107. u pozn. także mąka jęczmienna, puder, którym się posy-powali Kavr«f>ópo!, Ar. co Hom. nazywa szpikiem mężów, pvzXbv a-Apwy, gdyż to było nayzwyczaynieyszą i nay-posilnieyszą potrawą pospólstwa; ztąd 2) Ta aX.f.ra w cbszernieySzem zn. sposób życia, iak u nas chleb, kawał chleba, aAspjTa ■narpwu, majtek oycowski.

aX(ftvoTzoiia,ii, sporządzanie krup ięczmiennych.

aAy'T07rwAr,ę, ó, przedawca krup ięczmiennych. W r. ż. o.X<f'.róizwX’.ę.

&b<fi!TOTzw\riTr)piQv, to , rynek na ięczmienne krupy.

aX<ptroairźw, ieść krupy ięczmienne lub chleb z nich zrobiony.

aX<p'.ro7x6-Koę, 6, t. c. «A«.'-TÓ|xavTię.

<xX<f>iro(f>ayoę, ov, iedzący ięczmienne krupy.

. lf^r6Xpa>ę, «T0ę, «5, i,, ma-lącj kolor ięczmiennych krup.

^,A).ftrw, y, iak ’Axxw, nazwisko istoty, którą mamki dzieci straszyły.

aX<foi, tr. życz. nieozn. słowa aXfatvw, Hom.

(xXfóę, 6, białe plamy, na skórze, osobl. na twarzy, viti-^lHo- u poźn. Lekarz ów A zóxy.

A A fi

albo na roli pracować, młócić orać około roli robić.

aXwiyroę, ov, (SAę, wy(opat) za sól kupiony; aAwvr,Ta <W-Xapta nazywali się bardzo tanio nabywani i bardzo nikczemni niewolnicy z Thracyi, gdzie nader tanio ieden drugiego przedawał, ogól. nikczemny niewolnik.

aAwvta, y, t. c. aXwę, boio-wisko, klepisko, tok.

aAomCw, ria boiowisku czyli klepisku bydź albo pracować.

aXwviov, to, zdr. od aXwę. > aA wvtoę, a, ov, t. c. <źAw£'vóę. aXwyoTpt[3źw , ( Tptfiw) na boiowisku młócić.

aXw6fitToę, ov, (aAwa) ten, który w winnicy czyli w win-nicznym ogrodzie wyrósł.

aX.wTtzxy, y, po skr. zam. aAciJirezEY), dom. Sopói.,' lisia skóra, lisie futro.

aXwKZxia, y, (aA&Sini)?) lisia iama; 2) lisia choroba, wybadanie włosów na głowie.

aXwTZZxtaę, oo, 6, lisi, li-sowaty, lisawy, ten, który iest lisiego koloru ; 2 ) nazwisko ryby, gatunek żarłoka, lis morski.

aXwTzzxtaaię, y, t. c. aA»-tcez!a pod 2.

aXwTrzx(Szvę, zwę, ó, lisiąt-ko, młode lisię.

aAa>7r£x!ę&ł, P. ietw, bydź lisem , bydź chytrym, obłudnym, łasić się, -Dulpinari',.2) w zn. czynn. oszukać, podeyśdź.

aAw7T£Xiov, tó, zdr. od aAtó-7rr_;ę, lisik. ‘

aAwiT£X!ę, iSoę, y, młody l‘s ; 2) mieszaniec z lisa i psa; 3) lisia skóra; 4) gatunek winorośli, alopecis, Plin.

aXwnzxovpoę, ó , ( ovpa ) wlaśc. lisi ogon , saccharum ryltndricum Lin. czyli Jmpe-rata arundinacea Cyrill. Jm-perata trzcinowa II. A.

aXwTtzxw$yę, tę, lisi, liso-waty; chytry, obłudny.

aAcó-rry$i, zxoę, y, lis, liszka, tud. lis, o człowieku, chytrzeć, przcbieglec , filut, frant, iak ani mi sub culpe lulentes, Hor. 2) iakiś ptak, który iak lis-w iarnach czyli norach przebywa, inaczey yyyaX.wizyĘ ; 3)

gatunek ryby morskiej; 4) a^w-itzxzę, lędźwiowe muszkuły.