77 (84)

1,24-29- udział apostoła w misterium Chrystusa. Dzieło odkupienia potrzebuje trudu apostołów i cierpień męczenników.

Paweł nie może sam oddziaływać- daje wyraz świadomości, że bierze udział w drugim sposobie udziału-cierpienie.

Już najstarsza tradycja widzi trudność w wyrażeniu: „dopełnić mękę Chrystusa".

Męce Chrystusa nie brakowało niczego, ale jej wartość dla dalszej odbudowy przez historię Kościoła dopuszcza dopełnianie przez trudności apostołów i męczenników.

Ale czy to jest zgodne z myślą ?

-    jedni widzą w udrękach Chrystusa wszystko to, co przecierpiał On za ziemskiego życia; dopełnienie budowy Kościoła przez trud Apostołów

-    św. Augustyn- w udrękach Chrystusa- cierpienia mistycznego ciała Chrystusa dopełniające braki Głowy

-    inni- udręki znosi osobiście apostoł, ale nazywa je Chrystusowymi podobnie jak w innych pismach pawiowych na zasadzie, że jest jednym z członków Kościoła

UST DO FILEMOMA Bardzo krótki lit.

Autorstwo Pawiowe- nie było wątpliwości.

Powstał w latach 61-61 w więzieniu rzymskim lub efeskim 54-56. Treść- problematyka niewolnictwa.

Wyraz braku akceptacji dla tego stanu człowieczeństwa.

1 UST DO TESALONICZAN

•    Paruzja a sytuacja zmarłych w Panu Jezusie wg ITes 4,13-18

•    Potrzeba czujności w obliczu niespodziewanej paruzji (ITes 5,1-11)

•    Znaczenie przyimka a po w 2Tes 1,9

•    Integralność ITes

J. Stępień „1-2 Tes i listy pasterskie"

B. Widła (ITes) i w oczekiwaniu na przyjście Pana (2Tes)

Paciorek

W. Chrostowski „Czy Żydzi nie podobają się Bogu i są..."

Pomijając radykalną szkołę tybingeńską można przyjąć powszechne przekonanie uczonych, że ITes jest listem pawiowym. Potwierdzają to najstarsze dokumenty chrześcijańskie.

Data powstania:

Powszechnie uważa się, że powstał w czasie n podróży misyjnej w Koryncie ok. roku 51.

Argumenty za:

•    Paweł jest pod wrażeniem wiadomości przywiezionych przez Tymoteusza z Tesaloniki;

•    Wspólnota młoda - nie było się do czego ustosunkować.

Jedność literacka:

Zaczęto kwestionować w ostatnich kilku latach. Istnieją wątpliwości co do: ITes 4,13-5,11. Zakłóca to jedność (chyba nie można odrzucić 4,13-5,11 jako pisma niepawłowego).

Inni kwestionują ITes 2,13-16.

Pozdrowienie i adres:

Brakuje tu tytułu Apostoł po Paweł. Paweł nie posłużył się pewnie dlatego, że nikt nie kwestionował jego godności. Obok Pawła - Sylwan i Tymoteusz (Sylwan wymieniony przed Tymoteuszem, chociaż ten zajmował wysokie stanowisko).

„do Kościoła Tesaloniczan w Bogu Ojcu i Panu Jezusie Chrystusie" - po to by odróżnić społeczność chrześcijańską od ludowego zgromadzenia greckiego czy żydowskiego lub jest to podkreślenie nauki o zbawieniu Bożym.

Dalej jest dziękczynienie za laski (1,2-10), tu też pochwała dla adresatów.

Motywy wdzięczności - gorliwość Tesaloniczan w praktykowaniu wiary.

Inny motyw - wybranie Tesaloniczan do wiary (gr. ekloge - to zawsze wybór przez Boga).

Swoją pewność, co do wybrania Tesaloniczan opiera Paweł na nadprzyrodzonej mocy płynącej z głoszenia Słowa Bożego i na radosnym przyjęciu Ewangelii dzięki pomocy Ducha Świętego (nie ma rodzajnika przed pneuma, ale z kontekstu wynika, że to Duch Święty).

1,6 - uznanie dla postawy adresatów.

Treść listu:

1,1-12 - zapowiedź pracy misyjnej wśród Tesaloniczan.

Nawrócenie Tesaloniczan od bożków do Boga. Tesalonicznie odwracając się od bożków uznali absolutną władzę Boga stając się Jego sługami. Mają oni oczekiwać paruzji Jezusa.

1,10 - zapowiedź głównego tematu listu (eschatologia).

Wzmianka o Zmartwychwstaniu - autor chce podkreślić rolę Jezusa - Zbawiciela, który wybawia od mającego nadejść gniewu (termin gniew łączy się z