8 (763)

a.ya).p.eiT'.cr.ę, ou, ó, taki iak posąg, piękuj' iak obraz.

ixyct).p.a.Toy\vfoę, ó, ( yAu-<fw-y snycerz.

c/.yo.\p.iZToieouo>, P. yjctw, posągi robić.

ay*AfiaTOirotr,T<xóę, ń, ov, lub—Toupymóę, vj, óv, (jieoisw, cpyov)snycerski,do snycerza lub snycerstwa należący, na snycerza albo do snycerstwa zdatny.

dyaXfiaToieoita,-TOVpyia, r_;, snycerstwo.

ayaX[J.aTOiroióę,-Tovpyóę, 6, i dyaXfJ.aToiecvę, snycerz.

ayaA/rotToipopew, nieść, nosić posąg, obraz, albo iako posąg, iako obraz; od

dyaXfiaTOtpópoę, Q ayaAfta, tpćpco noszący posąg lub o-braz, noszący iako posąg, iako obraz.

«y«A/aarow, P. oWw, QayaX-

fta") obrócić albo zamienić na obraz.

dyapai, P. ayiaopat, nieozn. v7yałSvjv,ayaó-5£(’ę;w zn. czjnn. prwn. dyd^opat i yaiw, z po-dziwieniem uwielbiać, wielbić, czcić, chwalić, sławić, z pdk. 4. Od. 6,168. z pdk. 4. rzeczy i pdk, 2. osoby, Plato, z pdk, 3. rzeczy, znaydować w czem roskosz , Hrdl. 4, 75. Pinio, ttvd rn.oę, dziwić się. nad kim z powodu ia-kiey rzeczy, uwielbiać go dla czego, w talciem zn. mówiono i T!V!, np. rotę Aóyo:ę; o miłości rnóralney, Xe7i.Symp. 8, 29. o miłości “dzieci, Opp. Cyn. 3, 96. Ruhnk. Tim. p. 8. Pierś. Moer. p. 1. ztąd

aydfJ.vjoę, -r\, oo imsł. dya.[te-vwj, pslw. t. c. S^ufiao-rwę) Ać-y£!V , j mówić z pudziwieniem , mówić pochwalaiąc , Heind. Piat. P/ioed. p. 89. A.

d.ydu.r,Toę, tud. dydperoę, Anecd. Bekk.p. 336. częściey ie-dnak używa się ayaftoę,oy,Ho)n. bez/enny, niebędący w związku małżeńskim^-, niemaiący żony, kawaler lub wdowiec , posp. o mężczyznach, gdj’ż o niewiastach mówiło się avavSooę, u Eur. ydftoę dyap.oę iak |3toę. ¥»«• , ,

o.ya[v.a,r„ bezzenstwo, bez-żenny stan, bezżenne życie, w prawnictwie , dyaąioa ot-xyj, sprawa przeciwko bezżeń-

ov, t. c. ópoyd.Xax.Toę, krewny: ’2')dydXąxToc, niemaiący mleka, Acsc/i. Ag. 727. vo[Xai aydXa-xro:, pastwiska dla bydła dojnego szkodliwe; ztąd dyaXa,~ XTta czyli raczey óeya/aĘia, niedostatek mleka, stan matki nie-maiącey w piersiach mleka.

dyaXXię, ćSoę, •/), gatunek rośliny celmlkowatey, II. Flom. Cer. 7. 126. podług Ilesych. £puaAAtę lab avayaAAię-' W ręko p. Wiedeńskim Erocyana czytaią ayaAAię zam. «vaAAlę.

aydXXoyov, to, twierdzą, iż iest eacoecaria aga/locha Lin. oślepień kadzidłowy B. A. czyli orle albo rajskie drzewo, h poźn. ĘvXaXÓ7l. Suid. i inni mieszaią aloes apteczny pochodzący z aloesu prawdziwego z orłem drzewem czyli oślepieniem kadzidlowyin.

dydXXa>, P. aAćo, nieozn. 1. dyyjXai, dyXabv ico'£7v, uświetnić, zaszczycić, ozdobić, Pind. Ol. I, 139. Xcm. 5, 79. ayaAAf fo7[iov .'ęifj.ą, Ar. Thesm. 128. czcić uroczyście, z uroezjsto-ścią obchodzić. U Iłom. nadarza się w Sr. tylko for. dydXXop.ai z pdk. 3. tud. z imsł. ayaAAcTat tya>v, //. 17,473. paradę z czego robić, pysznić się czem, chełpić się, szczycić się, chlubić się czem, znaydować w czem roskosz, cieszyć się czem, iak np. 7ir7rofę, opy&cę ieTspvye<r-esi II. 2, 462. vv7£ę oupw Aiię , Od. 5, 176. Mouaa; óirt xaArj, Hes. W' śr. for. używa się i w prozie u naylepszych nawet pisarzów tivl lub Ejr< Tm , Hemst. Thom. M. p. 5. u poźn. z pdk. 4. tud. z tr. bezok. Xen. z imsł. Thuc. ob. Runhk. Tim• p 4. pod tym wyr. i pod dyXa.ię.

. ayaAfia, aroę, to, TayaA-Aw) 7rav, £^’tS ttę ayaAAfT<xt, stróy, ubiór, ozdoba, dar spra-wuiący radość dla ludzi i bogów, ayaApta 3rć5v, Od. 8, 509. prwn. Od. 3, 438. gdzie wół u-roczyście ubrany nazywa sic ayaXuot, a tak złożona na cześć bóstwa oliara, dvd%np.a. Ztąd u poźn. posąg, które to pósągi naprzód na cześć bogów wy-stawiane były, obrane, wyobrażenie, Pind. Nem. 5, 3. który' i ludzi nazywa yfiypaę ayaApoc,

ayapoę, ov, ob. dydfjytoę. dya-j, psłw. nazbyt, zbytecznie, nadto, ni mis; u Eśch.Sepl. 813. t.c. prorsus, wyraża przyznawanie, potwierdzanie. W wyr. złożonych natęża znaczenia, gdzie v niekiedy się opuszcza albo na inną głoskę przechodzi ; łączy się z pmtnikami i rzeczownikami, nnpoel, kładzie się często po tychże pmtni-kach albo rzeczownikach. Dla pełności mowy dodaie się da tcoAu, multo nimis, zbytecznie wiele. Naprzód znayduie się u Pind. Upoet. i Jon. zam. a.yav używa się A('vjv. Ael. h. a. 1, 38-8,13. łączy ayav że stop. nayw. fJ.o)0£V ayav, we ejuid nimis, żeby nie"nadto.

ayayaxTCco, P. ńoo), Qdyav, dyw, dcui, axxoę, ScAneid. dyav i ^Jdy5oę, ból iśc/i/ensn.') fizycznie mieć uczucie bólu, czuć^-ból lub śwdędzenie w iakiey części ciała, Piat. Phaedr. p. 151. C. częściey przenoś. byd» niechętnym, gniewać się o co, narzekać na co, ttvi i im rtvi,. tud. dy. ti. Heind. Piat. Phae-do. p. 64. B. dy. tępię ti, Epict. 4. a rzadko dy. tivoę, Anecd-Bekk. p. 334.

ayavaxTV)i7fę , £wę, v), fizycznie bolesna draźłiwość, ból, bolesne świędzenie, Plato; częściey żaś niechęć, gniewanie się, gniew, dy. iyta Tm,Thuc. zam. ayavaxT£Łv.

dyayaxTYiTÓę, vj, ov, nieznośny', do gniewu pobudzaiąry.

dyavaxTtxóę, ń, óv, psłw. —xuę, gniewliwy , zgryźliwy, do gniewu pobudzaiący.

dydoupoę, ov, Qayav, viipw) bardzo śniegiem przyprószony,

"OAufz-7roę, II.

dyavo(5Xś<papoę,ov, Qdya.7Óę, (3A£<papa) właść. maiący po-wabne powieki, maiący powabne i zalotne oczy, zalotnie i z przymilaniem się rzucaiący o-kiern. Jbyc. Nossis.

dyavię, -r„ óv, psłw. ayavo>ę, Qydvoę, ydvvfxt') przyjacielski, łaskawy, łagodny, miły, przy-iemny, wesołj’, iak sieta, ($a-atX.evę, Hom. ayavtx osobl. są strzały Apollinn i Diany, ile. człowieka szybko przeszj^waią-cc i przynoszące mu śmierć nie-tud. Aiyoc, y^dpiTtgi ó<pf>uę, Pind.