91

u«>vn* WHMI N MrZOM

u«>vn* WHMI N MrZOM

v. Z koki

i m zbyt wĘgś&ł*

'MNfWgP*

HHK

MŃt

skwtećżttic utrudni* dalsze prowadzenie rozmowy. myn skutecznie zniechęcić rozmówcę, gdyż uzna oa t»* ■

3. Nie należy również poruszać kilku spraw naraz, lepie*    '    ._f

chwili najważniejszej. Dotyczy to zwłaszcza jakże silnej sktonnonc* do Os dawnych przewinień rozmówcy. Zdarza się na przykład, ze phMW'    ** ' ^ ^

stwierdzamy w pewnej chwili: „A pamiętasz jak przez ciebie uciekł •.»**« ^4U"^H «** Przypomnienie tego zdarzenia na pewno nie zachęci naszego interlokutor* do tnoże zaś stanowić wstęp do kłótni.

4. Nie powinniśmy też narzucać rozmówcy tematu rozmowy, gdyż to, ,v w* interesujące dla nas, może okazać się niezmiernie nudne dla kogoś innego* VI ,v** ponadto okazać, że rozmówca ukaże nam naprawdę interesujące strony sprawy, s ■ * dotychczas uznawaliśmy za niezmiernie nudną.

tnaczej rzecz ujmując, powinniśmy stworzyć swego rodzaju MOST tmędzy »ams i naszym rozmówcą. A oznacza to, że musimy uwzględnić:

Miejsce rozmowy,

Otworzyć się na problemy i zainteresowania roz-mówcy,

Skupić się na jednej najistotniejszej sprawie, ponadto pozwolić rozmówcy wybrać,

Temat rozmowy.

Główna zaś zasada, o której zawsze powinniśmy pamiętać brzmi - przede wszystkim nie nudzić! Już Petroniusz napisał w , _w nym liście do Nerona: „Pal, morduj, tylko nie nudź*. Oczywiście mc zamierzam chęcać czytelnika do pełnego korzystania z rad Petroniusza. Wystarczy, ze czyud tv> Neron z opłakanymi dla Rzymu skutkami. Warto jednak przypomnieć sobie długie, przeładowane cyframi, przemówienia pierwszych sekretarzy PZPR, by w pelm docenić znaczenie powyższej zasady. Oznacza to między innymi, że dużo wazmetsca km naturalność niż silenie się na „uczone wywody*. Zbyt często spotykamy się bow tern z grą w mówienie sobie a muzom.

Warto jednocześnie podkreślić, że istotne jest przy tym zarowno to, tak mowmo (na co od wieków zwracali uwagę nauczyciele retoryki), jak również - a może precle wszystkim - co mamy do powiedzenia. Bardzo pouczający pod tym względem jest pri\ p.ukk pewnego posła, którego wybrano wicemarszałkiem sejmu z uwagi na to, it bvł przewodniczącym licznie tam reprezentowanej partii. Prawdą jest, ze jego wygląd No dio się zmienił, co podkreślali nasi rodzimi specjaliści od „kształtowani* wizerunku" Niestety sposób jego wypowiadania się, a przede wszystkim tresc jego wypowiedzi, spo wodowały szybką utratę owego reprezentacyjnego stanowiska. Warto przy tym podkre dk, ze posłowie odmiennych opcji wykazali wówczas wyjątkową jednonwslmww