97 (73)

6.1. CHARAKTERYSTYKA (KONSTRUKCYJNA) ZŁĄCZY I SPOIN 97

Doczołowe

Kątowe

Przyłgowe

Teowe

Zakładkom

Podział spoin według kształtu rowka

>135*C

wzzz.

r/jys/smY/ws//.

¥

Krzyżowe

///////////> \\\\\\\\v\\

//// o

k\\\\\\\\>

(spoina otworowa) (spoina punktowa)

Narożne

ZZZZZ3 hW//S//A

Nakładkowe

////// wr/////y

v\\\\ t\\VW ■ vv\\v vw\\

W///i

^<1^Ca

Przyłgowe (spoiny grzbietowe)

Rysunek 6.2. Klasyfikacja złączy spawanych

części i ze spoiwa (materiału dodatkowego). Spoiwo, które uległo stopieniu nazywa się stopiwem.

W tablicy 6.1 podano nazwy podstawowych spoin (czołowa, brzeżna, grzbietowa, pachwinowa, otworowa, punktowa, liniowa) oraz sposób ich oznaczania. W praktyce stosuje się jeszcze inne nazwy, np. dla złożonych spoin czołowych, których kształt jest kombinacją kształtów podstawowych spoin. Spoiny np. dwustronne są opisane jako: 2V, 2Y, 2U, 214 V, 2'AY, 2'AU.

Spoiny czołowe. Wykonuje się je między ścianką elementu tworzącą jego grubość a drugim z łączonych elementów. Mogą one obejmować całą grubość elementu, i wtedy nazywa się je spoinami z pełnym przetopem (tabl. 6.2 poz. 2), lub tylko jego część, tzw. spoiny o niepełnym, częściowym przetopie (tabl. 6.2 poz. 4). Spoiny czołowe występują w złączach doczołowych i kątowych. Wyróżniają się spośród innych wysoką wytrzymałością statyczną i zmęczeniową oraz możliwością kontroli ich jakości wszystkimi metodami. Zazwyczaj dąży się do pełnego przetopienia grubości ścianki elementu, tak aby w pełni wykorzystać grubość elementów łączonych i uniknąć karbu geometrycznego. Dopuszcza się wykonanie spoiny na części grubości ścianki, tzw. spoiny czołowej o niepełnym przetopie, pod warunkiem że w spoinie nie występują znaczne co do wartości naprężenia statyczne skierowane prostopadle do jej długości, ani tym bardziej zmienne powodujące efekt zmęczenia. Przed wykonaniem spoin czołowych brzegi łączonych części zwykle ukosuje się, uzyskując rowek spoiny. Nazewnictwo używane do określenia elementów rowka i spoiny podano na rys. 6.3.