ANSI C 4

4 FUNKCJE I STRUKTURA PROGRAMU

Funkcja main jest pętlą zawierającą ogromną instrukcję switch, która z kolei steruje działaniem kalkulatora zgodnie z typem operatora lub argumentu. Być może jest to bardziej typowe zastosowanie instrukcji switch niż przedstawione w p. 3.4.

#include <stdio.h>

#include <stdlib.h> /* dla atof() */

#define MAXOP 100 /* max. długość operandu lub operatora */

#define NUMBER ’0’ /* sygnał znalezienia liczby */

int getop(char [ ]); void push(double); double pop(void);

/* kalkulator wg Odwrotnej Notacji Polskiej */ main()

{

int type; double op2; char s[MAXOP];

while ((type = getop(s)) != EOF) { switch (type) { case NUMBER: push(atof(s)); break; case

push(pop() + pop()); break; case V:

push(pop() * pop()); break; case

op2 = pop(); push(pop() - op2); break; case

op2 = pop(); if (op2 != 0.0)

push(pop() / op2); else

printf(”błąd: dzielenie przez 0\n”); break;

4.3 ZMIENNE ZEWNĘTRZNE ________

powerpd_by

Mi siol

case ’\n’:

printf(”\t%.8g\n”, pop()); break; default:

printf(”błąd: nieznane polecenie %s\n”, s); break;

}

}

return 0;

}

Operatory dodawania + i mnożenia * są przemienne, kolejność pobierania ich argumentów nie jest więc istotna. Należy natomiast rozróżnić argumenty lewy i prawy dla operatorów odejmowania - i dzielenia /. W instrukcji

push(pop() - pop()); I* ŹLE */

kolejność, w jakiej wywołuje się obie funkcje pop, nie jest określona. Aby zapewnić poprawną kolejność obliczeń, należy najpierw wartość ze szczytu stosu pobrać do zmiennej tymczasowej, tak jak to zrobiliśmy w main.

#define MAXVAL 100 /* maks. głębokość stosu */

int sp = 0;    /* następne wolne miejsce na stosie */

double val[MAXVAL] /* stos wartości */

I* push: wstaw f na stos */ void push(double f)

{

if (sp < MAXVAL) val[sp-H-] = f; else

printffbłąd; pełen stos; nie można umieścić %g\n”, f);

}

I* pop: zdejmij i zwróć wartość ze szczytu stosu */ double pop(void)

{

if (sp > 0)

return val[—sp]; else {

printffbłąd: pusty stos\n”); return 0.0;

}

}

ni