adm
0

by. Wzorowała się ona wyraźnie na rozpowszechnionej w końcu XVII w. w Europie modzie budowania dla takich celów', zazwyczaj na terenie podmiejskich parków, niewielkich pawilonów zwanych „ermitażami". Część takich „miejsc odosobnienia" zachowała się do dzisiaj w byłych carskich rezydencjach pod Sankt Petersburgiem, np. w^r Peterhofie i Carskim Siole. „Schronienie" carycy początkowo było jedynie niewielką komnatą, na której ścianach wisiały obrazy, uzupełnione później przedmiotami rzemiosła artystycznego z jej osobistej kolekcji.

Dzisiejszy Ermitaż to ogromny kompleks budynków wywołujący imponujące wrażenie swoimi rozmiarami i kubaturą. Na rozległym terenie między bulwarem i Placem Zamkowym wzniesiono Pałac Zimowy (główna budowla), Stary, Mały i Nowy Ermitaż, jak również budowle byłego Sztabu Generalnego, z fasadą zwróconą w stronę Placu Zamkowego, naprzeciwko Pałacu Zimowego.

Znaczenie Ermitażu określa przede wszystkim to, co się w nim znajduje. Tutaj pod troskliwą opieką przechowuje się, bada i wystawia najbogatsze zbiory sztuki światowej i zabytki kultury od czasów najdawniejszych do współczesności, będące dziełem rąk i talentu wybitnych artystów, rzeźbiarzy, mistrzów Europy, Ameryki, Azji i /Wyki. Na tle setek tysięcy dzieł, szczególnie widoczne są te, których wysokie wartości artystyczne pozwalają zaliczyć je do prawdziwych dziel sztuki.

O wielkości Ermitażu, muzeum światowej klasy, świadczą również suche i lakoniczne dane statystyczne, które warto przytoczyć. Zbiory Ermitażu liczą około trzy miliony eksponatów. Pomieszczeń przeznaczonych na ekspozycje jest ponad trzysta, a ich powierzchnia wynosi prawie 130 tysięcy metrów kwadratowych. Każdego roku odwiedza Ermitaż ponad dwa i pól miliona zwiedzających ze wszystkich krajów i kontynentów.

Wyczerpujący charakter i różnorodność zbiorów muzeum pozwalają każdemu zwiedzającemu zaznajomić się z historią kultury ludzkości i jej twórczością artystyczną. Wiele cennych obiektów pozyskanych było podczas wykopalisk archeologicznych na terytorium Rosji. Zobaczyć tu można bardzo ciekawe eksponaty umożliwiające prześledzenie podstawowych etapów rozwoju pierwotnego społeczeństwa, plemion i narodowości zasiedlających w starożytności ogromne przestrzenie Eurazji. Unikatowa jest słynna na świecie kolekcja tak zwanego „złota Scytów".

W przestronnych salach parteru Nowego Ermitażu eksponowane są zbiory sztuki antycznej. Seria pełnych wyrazu portretów z czasów rzymskich wykonanych z dużym talentem starożytnych rzeźbiarzy, przyciąga uwagę zwiedzających. Magazyny z zabytkami kultury antycznej pełne są przedmiotów, które w okresie ponad 150 lat odkrywane były w trakcie badań archeologicznych na południowych terenach Rosji.

Rozlegle możliwości otwierają się w Ermitażu dla osób interesujących się spuścizną kulturową narodów Wschodu. Na stałych i czasowych ekspozycjach prezentowane są zabytki starożytnego Egiptu i Bizancjum, Iranu i krajów arabskich, Azji Środkowej, Chin, Japonii i innych historycznych miejsc Wschodu. Szczególnie bogate w Ermitażu są zbiory rzemiosła artystycznego z późnego średniowiecza, gdy twórczy potencjał narodów Wschodu przejawił się szczególnie wyraziście. Kolorowe dywany i tkaniny, wykwintne i wyszukane formy wyrobów z metalu, kości, kolorowych kamieni i szklą wprowadzają zwiedzających w świat piękna i wspanialej sztuki.

Pomimo ogromnego historycznego i kulturowego znaczenia wszystkich zbiorów. Ermitaż w wyobraźni wielu kojarzy się

10