Fot. 7. Widok ekspozycji oręża zabytkowego w Sali Gieorgijewskiej Pałacu Zimowego. Fotografia z 1924 r.
Głównym zadaniem było przedstawienie ogólnego zarysu europejskiej sztuki płat-nerskiej XV-XVI1 w. i warsztatów, w których wytwarzano zbroje, a także zwróceniu uwagi na kilka innych związanych z historycznym uzbrojeniem kwestii, w tym historię szermierki. W ciągu prawie trzydziestu lat wystawa cieszyła się, podobnie jak przedwojenna, wielką popularnością.
Na początku lat 70. przystąpiono do połączenia wszystkich rozdzielonych wcześniej kolekcji dotyczących starego historycznego uzbrojenia i utworzenia specjalnego działu muzeum. Powstał on, a ściślej - odbudowany został w strukturze Ermitażu pod starą nazwą „Arsenał". W ten sposób wprowadzono nowe możliwości dla przyszłych prac badawczych, magazynowania, a zwłaszcza działalności ekspozycyjnej.
Latem 1980 r. przygotowana została i otwarta nowa podstawowa i stała ekspozycja Arsenału. Rozmieszczono ją w tej samej sali, co poprzednia i zachowano dobrze znaną nazwę - Sala Rycerska. Zmieniła się jednak tematyka, a tym samym również - treść wystawy. Zadecydowała specyfika Ermitażu - muzeum światowej kultury i sztuki. Nowa ekspozycja została pomyślana jako prezentacja najdoskonalszych pod względem artystycznym i rzemieślniczym przykładów sztuki związanej z orężem minionych epok. Najwyraźniej przejawia się
20