badanie4

py, do skutecznej wartości napięcia zmiennego doprowadzonego do siatki sterującej przy zachowaniu niezmiennych wartości napięć na pozostałych elektrodach. Przy tym oporność obciążenia w obwodzie anodowym musi być nieskończenie wielka dla prądu zmiennego i równa zeru dla składowej stałej prądu anodowego. Ze względu na niewykonalność takiego warunku dla obciążenia anodowego, w praktyce mierzy się dynamiczny współczynnik amplifikacji, a współczynnik statyczny określa się z otrzymanych danych według wzoru:

K„ — statyczny współczynnik amplifikacji,

Kj — zmierzony dynamiczny współczynnik amplifikacji,

Z_a — oporność obwodu anodowego względem składowej zmiennej prądu anodowego,

— średnia wartość oporności wewnętrznej dla danego typu lamp.

<a

(8.20)

gdzie

Ideowy schemat układu do pomiaru powyższą metodą współczynnika amplifikacji jest przedstawiony na rys. 8-12. Wadą tego

Rys. 8-12. Metoda składowej zmiennej. Układ do pomiaru współczynnika amplifikacji lampy z obciążeniem w obwodzie anodowym

układu są duże rozmiary elementów obwodu, który pracuje przy częstotliwości 50 Hz, ponieważ zasilanie prądem zmiennym odbywa się z sieci.

Nie poleca się stosowania tej metody do pomiaru współczynnika amplifikacji większego niż 40.

114