bis
1

W wypadkach gdy luzy technologiczne są niepożądane, usztywnienia i wiązary sekcji wykonuje się o kilkadziesiąt milimetrów dłuższe, niż wynika to z wymiarów na projekcie; w trakcie montażu kadłuba, po dopasowaniu sekcji, obcina się te naddatki.

1.7. Węzłówki

Usztywnienia i wiązary różnych elementów kadłuba łączy się w zamknięte poprzeczne, wzdłużne lub poziome ramy usztywniające kadłub statku. Również krzyżujące się usztywnienia i wiązary często są ze sobą dodatkowo łączone. Wzajemne połączenia wiązań wykonywane są za pomocą krótkich łączników - węzłówek, najczęściej o trójkątnych kształtach. W zależności od kształtu oraz sposobu montażu rozróżnia się trzy typy węzłówek: zakładkowe, nakładkowe i integralne. Węzłówki dwóch pierwszych typów mogą występować w dwóch odmianach: jako płaskie i wzmocnione zagięciem.

Najstarsze, wywodzące się ze statków nitowanych, węzłówki zakładkowe nakładane są na środniki łączonych elementów i przyspa-wane do nich spoinami pachwinowymi. Typowe rozwiązania węzłówek zakładkowych, łączących usztywnienia dwóch prostopadłych do siebie elementów kadłuba, przedstawione są na rysunku 18. Ważną zaletą tych węzłówek, decydującą o ich szerokim stosowaniu, są duże tolerancje kształtu - pozwalające w zasadzie jednym rodzajem węzłówki łączyć usztywnienia dochodzące do siebie pod różnymi kątami. Wadami tych węzłówek są: znaczna podatność na korozję szczelinową oraz występowanie w łączonych usztywnieniach naprężeń skręcających, co wynika z położenia płatu węzłówki w znacznej odległości od osi obojętnej łączonych usztywnień.

Drugi typ węzłówek - nakładkowe - nakładany jest na mocniki usztywnień i spawany do nich spoinami pachwinowymi. Na rysunku 19 prezentowane są dwa rozwiązania konstrukcyjne z takimi węzłówkami. W celu zwiększenia wytrzymałości węzłówki mogą •mieć zagiętą swobodną krawędź. Te węzłówki są trudniejsze do wykonania od zakładkowych, ich kształty muszą być dopasowane do kątów pomiędzy łączonymi usztywnieniami. Spawa się je do wiązań elementów kadłuba w trakcie montażu statku lub, co jest częściej spotykane, podczas prefabrykacji do usztywnień jednej sekcji kadłuba. Wówczas wykonuje się je z nadmiarami od strony usztywnień drugiej sekcji, obcinanymi w trakcie montażu statku, po dopasowaniu do siebie łączonych sekcji.

a)

Rys. J8. Węzłówki zakładkowe: a) połączenie poprzecznych usztywnień pokładu i burty; b) połączenie poprzecznych usztywnień burty i dna

25