bis6

5. Podstawy rysunku okrętowego

5.1. Ogólne zasady

Zasady rzutowania w odniesieniu do rysunku okrętowego są takie same jak w rysunku maszynowym. Poszczególne widoki lub przekroje kadłuba statku albo jego elementów rysowane są w podobnym układzie jak linie teoretyczne. Górna lewa strona arkusza rysunku przeznaczona jest na widoki albo przekroje wzdłużnej sylwetki statku lub jego części. Górna prawa strona rysunku zawiera przekroje poprzeczne przez statek lub jego elementy i widoki elementów kadłuba usytuowanych poprzecznie, na przykład grodzi i przegród poprzecznych. U dołu arkusza, po jego lewej stronie, umieszczane są rysunki przekrojów wodnicowych kadłuba lub nadbudówek i widoki na dno, pokłady czy platformy.

W celu poprawienia czytelności i przejrzystości rysunków okrętowych wprowadzono zasadę, zgodnie z którą na przekrojach przez kadłub statku lub jego element rysuje się wyłącznie detale konstrukcyjne umieszczone tuż za płaszczyzną przekroju, pomijając detale głębiej położone. Wyjątkowo rysuje się dalsze detale konstrukcyjne, jeżeli mają zróżnicowane wymiary lub kształty w stosunku do detali pierwszoplanowych.

(Śjady płaszczyzn przekrojów kadłuba lub elementu kadłuba oznaczone są na widokach krótkimi odcinkami grubych linii punktowych przecinających gabaryty kadłuba lub jego elementu i opisane dużymi literami alfabetu łacińskiego.'; Za normalny kierunek rzutowania przekroju przyjmuje się rzut ż lewej strony na prawą. Kiedy przekroje są wykonywane z odwrotnym kierunkiem rzutowania^ odcinki linii punktowych oznaczających przekrój uzupełnia się strzałkami kierunkowymi skierowanymi w lewą stronę.¹ Rysunki przekrojów oznaczane są tymi samymi literami i podkreślone grubś linią oraz uzupełnione nazwą przekroju, głównego elementu czy detalu konstrukcyjnego widocznego na przekroju, z podaniem numert wręgu budowlanego, na którym leży płaszczyzna przekroju.¹

j Urwania elementów kadłuba, poszczególnych wiązań ćzy płatów poszycia oznaczone są cienką, ciągłą, krzywo biegnącą linią lut cienką, prostą linią, przerywaną co pewien czas zygzakiem.    i

Osie symetrii statku, elementów i detali konstrukcyjnych oznaczone są cienkimi, punktowymi liniami. W ten sam sposób oznacza się przekątne otworów i wydzielonych przestrzeni statku: zbiorników, koferdamów (przedziałów ochronnych) czy ładowni.

5.2. Oznaczanie spoin na rysunkach

Spoiny czołowe oraz pachwinowe na widokach i przekrojach kadłuba lub elementów kadłuba oznaczane są symbolem spoiny, do którego w wypadku spoin pachwinowych dodaje się liczbę określającą grubość spoiny. W odniesieniu do spoin pachwinowych przerywanych w symbolu spoiny podaje się również parametry: długości odcinka spoiny, odległości między początkami kolejnych spoin oraz sposób icli usytuowania względem siebie po obu stronach złącza. Dodatkowo symbol oznaczenia spoin mostkowych zawiera również informacje o wysokości i zaokrągleniach wycięć w środnikach usztywnień. '

Ponieważ nie ma znormalizowanych sposobów oznaczania spoin, slocznie stosują własne oznaczenia. Poniżej przedstawiono oznaczenia Masowane w Stoczni Gdańskiej [13] i w Stoczni Gdynia S.A. [14, 15,16].

Spoiny czołowe na widokach poszycia oznacza się, nanosząc na linię przebiegu spoiny znak w kształcie litery s. Na przekrojach te spoiny oznacza się linią odnośnikową z tym znakiem. Spoiny czołowe montażowe pomiędzy sekcjami kadłuba montowanymi na pochylni lub w doku oznacza się zarówno na widokach, jak i na przekrojach /ułamaną linią odnośnikową z tak zwaną chorągiewką umieszczoną na /ułamaniu.

Spoiny pachwinowe oznacza się wyłącznie na widokach za pomocą linii odnośnikowej, zaopatrzonej w jednostronny trójkąt w odniesieniu do spoiny jednostronnej lub dwustronny trójkąt w razie spoiny dwustronnej. W obu wypadkach podaje się liczbę oznaczającą grubość spoiny (mierzoną po przekątnej).

Oznaczenia spoin czołowych i ciągłych pachwinowych przedstawione są na rysunku 36, a spoin pachwinowych przerywanych różnych typów - na rysunku 37.

55