Pionowe zasięgi lodowego pasa poszycia i poziomy podział pasa na rejony wg [11] (symbole oznaczeń jak na rysunku 139)
Typ wzmocnienia lodowego |
Powyżej LL a [m] |
Poniżej BL b [m] |
Od obrysu płaskiej części burty do rufy c [m] |
L1A |
0.6 |
0.75 |
0.04-Lo < 6 |
LI |
0.5 |
0.6 |
0.04-Lo < 6 |
L2 |
0.4 |
0.5 |
0.04-Lo < 5 |
L3 |
0.4 |
0.5 |
0.04-Lo < 5 |
LL - letnia linia ładunkowa,
BL - wodnica balastowa,
L0 - długość obliczeniowa statku, równa długości między pionami, lecz nie mniejsza niż 96% długości wodnicy dla letniej linii ładunkowej i nie większa niż 97% tej długości.
Pionowy zasięg lodowych wzmocnień wręgów [11]
Typ wzmocnienia lodowego |
Rejon |
Ponad LL [m] |
Poniżej BL [m] |
L1A |
od dziobnicy do 0.3 L0 ku rufie |
1.2 |
do dna wewnętrznego lub poniżej górnej krawędzi denników |
od 0.3 L0 od dziobnicy ku rufie |
1.2 |
1.6 | |
środkowy |
1.2 |
1.6 | |
rufowy |
1.2 |
1.2 | |
LI L2 L3 |
od dziobnicy do 0.3 LD ku rufie |
1.0 |
1.6 |
od 0.3 L0 od dziobnicy ku rufie |
1.0 |
1.3 | |
środkowy |
1.0 |
1.3 | |
rufowy |
1.0 |
1.0 |
Rys. 140. Dziobowa część rozwinięć^