CCF20080704010 (2)

51

Ryc. 19. Migracja pierwotnych komórek płciowych - według Moore’a i Persauda

Jeśli pierwotne komórki płciowe zawierają chromosomy płciowe XY, gonada w stadium niezróżnicowania zaczyna się różnicować około 7. tygodnia w jądro. Pod wpływem chromosomu Y, zawierąjącego kod dla czynnika powstawania jądra (testis-de-lermining factor - TDF) pierwotne sznury płciowe rozrastąją się, prolifertyą, rozga-łęziąją się i łączą z sobą, wytwarzając sznury rdzenne (chordae medullares), z których powstanie sieć jądra (rete testiś).

W czasie dalszego rozwoju sznury płciowe oddzielają się od powierzchniowego nabłonka. Oddziela je warstwa zbitej tkanki łącznej, która przekształca się w błonę białawą (tunica albugineci). Około 4. miesiąca rozwoju sznury płciowe przybierają kręty kształt i są zbudowane z pierwotnych komórek płciowych oraz komórek podporowych Sertolego (wywodzących się z nabłonka powierzchniowego gonady). Aż do okresu pokwitania sznury płciowe zachowiyą postać litych struktur. Później pojawia się w nich światło i przekształcają się w kanaliki nasienne kręte (tubuli seminiferi contoyti). Te ostatnie łączą się z przewodzikami sieci jądra, które z kolei uchodzą do przewodzików odprowadząjących (<ductuli efferentes testis). Zadaniem przewodzików odprowadzających jest utrzymanie łączności między siecią jądra i przewodem śródnercza, z którego powstaje nasieniowód.

Z komórek mezenchymy, oddzielających poszczególne kanaliki, powstąją około 8. tygodnia komórki śródmiąższowe jądra (komórki Leydiga). Wzrastające jądro oddziela się od zanikającego śródnercza i wytwarza się krezka jądra (mesorchium).