CCF20081203071

CCF20081203071



(13.24)


_P_

si„(

2

we wzorze tym fi — kąt zarysu rowka na kole (J3 = 40°);

•    kąt opasania a na małym kole przyjmuje się już powyżej 70° (dla pasów płaskich — powyżej 120°), co wynika m.in. z mniejszych odległości osi;

•    odległość osi przyjmuje się orientacyjnie w granicach 0,5 (dpl + dp2) + + 50 mm < a ^ 2 (dpl + dP2);

•    dla pasów klinowych przyjmuje się współczynnik napędu cpgr = 0,5 -r--r- 0,7 oraz dopuszczalną częstotliwość zginania Gmax = 20 -f- 40 s “1.

Drugą metodą obliczania przekładni z pasami klinowymi jest dobór pasów wg PN. Podstawę doboru stanowią współczynniki (ustalone doświadczalnie) i wzory podane w normach.

Doboru pasów i zaprojektowania przekładni dokonuje się wówczas następująco:

1.    Na podstawie założeń konstrukcyjnych przyjmuje się wstępnie średnice skuteczne dp 1 i dp2 (wg znanego przełożenia oraz wg PN-66/M-85202).

2.    W zależności od wartości przełożenia przyjmuje się współczynnik ki (ki = 1 dla i« 1 do kj = 1,15 przy 0,55 < i < 1,8) oraz oblicza się średnice równoważne: De = dpi ■ ki (wg PN-67/M-85203).

3.    Na podstawie zaleceń (wg PN-67/M-85203 oraz PN-66/M-85202) przyjmuje się odpowiednią wielkość pasa.

4.    Oblicza się prędkość pasa v i dla danego pasa odczytuje się w tablicach PN-67/M-85203 wartość mocy Pi przenoszonej przez jeden pas.

5.    Liczbę pasów wyznacza się z zależności

zi -


P-k7


Pl-kL- ka,


(13.25)


w której:

P — moc przenoszona przez przekładnię,

Pi — moc przenoszona przez jeden pas klinowy, ki — współczynnik trwałości pasa, zależny od typu i długości pasa (kL = 0,72 - 1,2),

kT — współczynnik trwałości pasa, zależny od liczby godzin pracy przekładni na dobę i od warunków pracy (kT = 1 -=- 1,8), kę — współczynnik kąta opasania (k^ = 1 — 0,7).

(Dokładne wartości współczynników kL, kT, kę są podane w normie PN-67/M-85203).

6. Zakłada się odległość osi a; po obliczeniu wartości kąta opasania a.i i kąta rozwarcia cięgna y oblicza się długość pasa L (wzór 13.6) i zaokrągla do najbliższej długości znormalizowanej.

354


Wyszukiwarka

Podobne podstrony:
19864 skanuj0354 (13.24; we wzorze tym /? — kąt zarysu rowka na kole (/? = 40°); •    
421 (5) siecznej. Wtedy do obliczenia kąta osi optycznych stosujemy wzór: sin£ tgV = ^~~r sin £
100i87 Budowę kwiatu można też scharakteryzować za pomocą wzoru kwiatowego. We wzorze tym poszczegól
19.    Znaleźć wartość 0 we wzorze Taylor’a J{x+h,y+k) = fi.x,y) +fx(x,y)-h +fy(x,y)-
P4250128 216 Wniosek: JAj + Ahw + Ahwy
IMG54 2(6.6) We wzorze tym J = —pR*t jest biegunowym momentem bezwładności dysku, a p jest gęstości
pkm osinski36 TO I konstruowanie miiwyn We wzorze tym qk jest współczynnikiem wraiłiwołci materiału
0929DRUK00001722 110 ROZDZIAŁ ir, UST. 25 We wzorze tym spóJezynnik wyrazu, zależnego ort «Swy nosi
DSCN2128 (2) Budowę kwiatu można też scharakteryzować za pomocą wzoru k w ego We wzorze tym poszczeg
CCF20090522126 254 Odczytać rzeczywistość wiedział już o tym Hegel i dlatego studiował guzy na czas
Strona0184 184 v = ki<Pi+kSp~<Pi f    (8.25) We wzorze (8.25) występuje kąt ęx,
43187 wzory Page resize gdzie użyte symbole mają. podobne znaczenie co we wzorze (24). Przedziały,
Modelowanie i analiza właściwości mechanicznych kości Po uwzględnieniu stałych Lamego (3.13) we wzor

więcej podobnych podstron