Ból5

Tramal® 50; Tramal® 100 Tramadol hydrochloride 1 amp. (1 ml) zawiera 50 mg, 1 amp. (2 ml) zawiera 100 mg chlorowodorku tramadolu.

Działanie:

Opioidowylek przeciwbólowy o działaniu ośrodkowym. Tramadol działa również przeciwkasziowo. W przeciwieństwie do morfiny tramadol stosowany w zalecanych dawkach nie hamuje czynności układu oddechowego, nie zaburza motoryki przewodu pokarmowego i nie wywiera znaczącego wpływu na układ krążenia. Czas działania wynosi 4-8 h. Potencjał tramadol u jest określany na 1/10 do 1/6 potencjału morfiny. W przypadkach niewydolności nerek i wątroby okres półtrwania może ulec nieznacznemu wydłużeniu.

Wskazania:

Ból o średnim i dużym nasileniu.

Przeciwwskazania:

Nadwrażliwość na tramadol lub pozostałe składniki preparatu. Ostre zatrucie: alkoholem lub lekami działającymi na o.u.n. (nasenne, psychotropowe, przeciwbólowe - w tym opioidowe). Lek jest przeciwwskazany u pacjentów przyjmujących lub tych, którzy w ciągu 14 dni poprzedzających leczenie preparatem przyjmowali inhibitory MAO. Nie stosować w leczeniu uzależnień od opioidów .

Tramal

Działanie niepożądane:

Bardzo częste (>10%): nudności i zawroty głowy.

® Częste (1-10%): wymioty, zaparcie, nadmierne pocenie się, suchość w jamie ustnej, ból głowy, splątanie.

® Nieczęste (0,1-1%); zaburzenia czynności układu krążenia (kołatanie serca, tachykardia,

hipotonia ortostatyczna, omdlenia) - występujące szczególnie podczas podawania dożylnego leku; odbijania, wzdęcia, podrażnienie przewodu pokarmowego (np. uczucie ucisku w żołądku) oraz reakcje skórne (świąd, pokrzywka).

® Rzadko (0,01-0,1%) obserwowano: osłabienie mięśni szkieletowych, zmiany łaknienia oraz zaburzenia w oddawaniu moczu.

® Bardzo rzadkie (<0,01%): reakcje psychiczne (zaburzenia nastroju - zazwyczaj podniecenie, niekiedy dysforia, zmiany aktywności - zazwyczaj zmniejszenie).

® Zanotowano również pojedyncze przypadki reakcji alergicznych (np. duszność, skurcz oskrzeli, skurcz krtani, obrzęk Ctuinckego) oraz wstrząsu anafilaktycznego.

® W pojedynczych przypadkach opisywano drgawki pochodzenia mózgowego - występowały one prawie wyłącznie po podaniu dożylnym dużych dawek leku oraz jednoczesnym leczeniu środkami mogącymi obniżyć próg drgawkowy lub wywołać drgawki.

Tramal

Dawkowanie:

Dawka powinna być dobierana w zależności od intensywności bólu i indywidualnej wrażliwości pacjenta.

Dorośli i dzieci powyżej 12 r.ż,: 50-100 mg co 4-6 h. Zasadą jest podanie najmniejszej skutecznej przeciwbólowej dawki leku. Zalecana maksymalna dawka dobowa wynosi 400 mg, z wyjątkiem szczególnych wskazań klinicznych.

W leczeniu bólu w chorobach nowotworowych i silnego bólu pooperacyjnego zwiększenie dawki dobowej leku może być konieczne.

Dzieci powyżej 1 r.ż.: dawka jednorazowa wynosi 1-2 mg/kg mc. co 4-6 h. Preparat należy wstrzykiwać powoli domięśniowo, dożylnie lub podskórnie, lub rozpuścić w płynach dożylnych i podać we wlewie.

U pacjentów z zaburzeniami czynności nerek lub wątroby odstępy czasowe między podaniem kolejnych dawek leku należy zwiększyć zależnie od stopnia upośledzenia czynności tych narządów.

Morphini sulfas Morphine sulphate

1 ampułka zawiera 10 mg lub 20 mg siarczanu morfiny w 1 ml roztworu.

Działanie:

Silny lek przeciwbólowy. Wykazuje działanie kurczące na mięśnie gładkie przewodu pokarmowego, dróg żółciowych i moczowych powodując kurcz odźwiernika, opóźnienie opróżniania żołądka, wzrost ciśnienia w drogach żółciowych i moczowych, zwolnienie perystaltyki, zaparcia. Przez działanie na o.u.n. powoduje nudności, wymioty, hamuje odruch kaszlowy, zwęża źrenice, nasila uwalnianie hormonu antydiuretycznego, obniża temperaturę ciała i pobudliwość ośrodka oddechowego. Poprawia nastrój i działa euforyzująco. Wpływa na układ krążenia zależnie od stanu wyjściowego: możliwy jest wzrost lub spadek wskaźnika sercowego, bez istotnego wpływu na ciśnienie końcowo-rozkurczowe w lewej komorze i w tętnicy płucnej; wykazuje tendencję do zwalniania rytmu serca przez wpływ pobudzający na nerw błędny i zmniejszenie napięcia układu współczulnego.Średni czas działania wynosi około 4-5 h.

Wskazania:

Umiarkowane, silne i bardzo silne bóle o różnorodnej etiologii. Morfina stosowana jest również w bólu zawałowym i niedokrwieniu mięśnia sercowego, bólach spowodowanych ciężkim urazem klatki piersiowej z uszkodzeniem oskrzeli i płuc oraz w zespołach bólowych przebiegających z męczącym suchym kaszlem (np. na skutek wciągnięcia opłucnej w proces chorobowy).

Jest podstawowym opioidem (zalecanym przez WHO) w zwalczaniu bólów w przebiegu chorób nowotworowych.