CCF20110124104

30. ZNANI UCZENI. ODKRYWCY 1 WYNALAZCY W SŁUŻBIE NA WIGACH

30. ZNANI UCZENI, ODKRYWCY I WYNALAZCY W SŁUŻBIE NAWIGACJI

1451.    Statyczna teoria pływów, zwana też teorią równowagi, została opracowana przez Isaaka Newtona w końcu VII w, a w połowie XVIII w, uściślona przez:

a.    Carla Friedricha Gaussa,

b.    Pierre’a Simon dc Laplacea,

c.    Leonarda Eulera i Daniela Bernoulliego,

d.    Williama Thomsona i jego ucznia Geoorge’a Darwina;

1452.    Stosowane w praktyce elipsoidy odniesienia na ogól otrzymywał)' swe nazwy od nazwisk uczonych, którzy zajmując się obliczeniami wymiarów kuli ziemskiej wyznaczyli ich kształty. Nazwiska których z wymienionych niżej uczonych nie są związane z nazwami elipsoid odniesienia:

a.    Everest i Walbeck,

b.    Bessel i Krassowski,

c.    Gauss i Merkator,

d.    Hayford i Ciarkę;

1453.    Dokonał pierwszego w historii pomiaru długości południka Ziemi i promienia Ziemi:

a.    Eratostenes z Cyreny,

b.    Tales z Miletu,

c.    Posidonius (Posejdonios),

d.    Hipparch;

1454.    W 1814 roku wynalazł metodę kompensacji dewiacji pólokrę-żnej, która polegała na umieszczeniu pionowej sztaby ze stali miękkiej przed lub za kompasem:

a.    George Biddel Airy,

b.    Matthew Flinders,

c.    Archibald Smith,

d.    William Thomson;

1455.    Stworzył system oznaczania najjaśniejszych gwiazd w gwiazdozbiorze kolejnymi literami alfabetu greckiego; w 1603 r. opublikował pierwszy atlas gwiazdowy pokrywający całe niebo:

a.    Tycho de Brahe,

b.    Johann Bayer,

c.    Johannes Kepler,

d.    Jan Heweliusz;

1456.    Astronom brytyjski (ISO 1-92), profesor Uniwersytetu w Cambridge, dyrektor Obserwatorium Astronomicznego w Greenwich, opracował metodę wyznaczania paralaksy Słońca, zajmował się magnetyzmem ziemskim, wyznaczył elementy elipsoidy ziemskiej:

a.    George Biddel Airy,

b.    George Everest,

c.    Friedrich W. Bessel,

d.    John Fillmore Hayford;

1457.    Kto pierwszy nazwał iokso-dromą linię łączącą dwa punkty na kuli ziemskiej, przecinającą wszystkie południki pod tym samym kątem?

a.    Ptolemeusz,

b.    Snellius,

c.    Bartolomeu Diaz,

d.    Gerard Kremer, zwany Mer-katorem;

1458.    W 1769 roku skonstruował pierwszy przyrząd zwany chronometrem morskim, umożliwiającym bardzo dokładny pomiar czasu w warunkach morskich:

a.    Christian Huygens,

b.    Henry Cavendish,

c.    John Harrison,

d.    Edmond Halley;

1459.    Geodeta niemiecki (1857-1923), rozwinął i zmodyfikował teorię odwzorowania Gaussa:

a.    Friedrich Wilhelm Bessel,

b.    Gerhard Kremer (Merkator),

c.    Louis Johannes Krliger,

d.    Johann Heinrich Lambert;

1460.    Teoria analizy harmonicznej pływów została opracowana w 1867 r. przez:

a.    Williama Thomsona,

b.    Pierre’a Simine de Laplace’a,

c.    Daniela Bernouiliego,

d.    Isaaka Newtona;

1461.    Największy geograf czasów rzymskich, którego największym wkładem do rozwoju kartografii było opracowanie nowoczesnych metod rzutowania:

a.    Marinos,

b.    Ptolemeusz z Aleksandrii,

c.    Herodot,

d.    Seneka;

1462.    XVI-wieczny wioski matematyk, lekarz i filozof; podał rozwiązanie równania algebraicznego trzeciego stopnia; zapoczątkował teorię liczb urojonych; przypisuje się mu skonstruowanie przegubu krzyżakowego (zawieszenia przechyłowego), nazwanego jego nazwiskiem, wykorzystywanego powszechnie na statkach, m.in. w kompasach i chronometrach:

a.    Giovanni Domenico Cassini,

b.    Giordano Bruno,

c.    Galileo Galilei,

d.    Gerolamo Cardano;

1463.    Islamski geograf, który służył w XII wieku na dworze Rogera II, normańskiego króla Sycylii, autor szczegółowej i pięknie wykonanej 70-częsciowej mapy świata (narysowanej z południem u góry), dołączonej do Księgi Rogera'.

a.    Abu Raj han al-Biruni,

b.    Abd Allah al-ldrisi,

c.    Pir Muhyi al-Din Ra,

d.    Ibn Battuta;

1464.    Według greckich encyklopedystów ten joński astronom uchodził za wynalazcę mapy (jego dzieło obejmowało całe Morze Śródziemne):

a.    Anaksymander z Mitem,

b.    Tales z Miletu,

c.    Herodot,

d.    Ptolemeusz:

1465.    Twórca jednego z najbardziej znanych wykresów nawigacyjnych służących do określania azymutów Azimuth Diagram-.

a.    William Thomson.

b.    Patrick Weir,

c.    Regiomontanus,

d.    Erazm Reinhold;