30. ZNANI UCZENI. ODKRYWCY I WYNALAZCY W SŁUŻBIE NAWIGACJI
1466. W IV wieku p.n.e. zaproponował wprowadzenie współrzędnych geograficznych:
a. Arystoteles,
b. Dihajareh z Messyny,
c. Apoloniusz z Pergi,
d. Hipparch;
1467. Geodeta amerykański, wyznaczył w 1909 roku elementy elipsoidy ziemskiej, uznanej w 1924 r. za elipsoidę międzynarodową:
a. George Biddei Airy,
b. George Everest,
c. Friedrich W. Bessel,
d. John Fillmore Hayford;
1468. Mnich, który prawdopodobnie ok. 500 roku żeglując na zachód na iryjskim statku, tzw. curragh, dotarł do brzegów Ameryki:
a. Św. Augustyn,
b. Św. Brendan,
c. Św. Krzysztof,
d. Henryk Żeglarz,
1469. W II wieku p.n.e. zaproponował podział równika na 360 równych części:
a. Arystoteles,
b. Dihajareh z Messyny,
c. Apoloniusz z Pergi,
d. Hipparch;
1470. Francuzki uczony, matematyk, wynalazca pomocniczej podzialki służącej do dokładnego odczytywania ułamków głównej podział-ki liniowej lub kątowej (kątomierza, sekstantu, suwaka):
a. Pierre Vemier,
b. Pedro Nunez,
c. Jerome Lalandre,
d. Adolphe Laurent Anatole Marcq de Blonde de Saint Hiiaire;
1471. Współtwórca falowej teorii światła, odkrywca polaryzacji kołowej i eliptycznej światła, twórca soczewek płytkowych j (1822 r.), które otworzyły nowy etap rozwoju latarni morskich i są używane do dnia dzisiejszego:
a. Johan Daniel Brown,
b. Benjamin Thomson,
c. Franęois Arago,
d. Augustin Jean Fresnel;
1472. Autor fundamentalnego, świetnie ilustrowanego, wydawanego na wysokim poziomie naukowym podręcznika nawigacji pt. The American Practical Nawigator opublikowanego po raz pierwszy w 1802 roku, który stale aktualizowany do dzisiaj nie stracił na wartości:
a. Nathaniel Bowditch,
b. Benjamin Dutton,
c. Thomas Walker,
d. Lecky Wrinkles;
1473. Wydawca dzieła Atlas Maior - największego atlasu jaki kiedykolwiek wydano, opublikowanego po raz pierwszy w 1662 roku w Amsterdamie; jego około 600 map obrazuje świat, znany w połowie XVII wieku, wraz z jego wielkimi imperiami, odległymi królestwami i legendarnymi lądami; wydany przypuszczalnie w 300 kunsztownie wykonanych egzemplarzach, które były przekazywane w darze królom i cesarzom jak również kupowane przez najzamożniejszych wówczas ludzi:
a. Gerhard Kremer,
b. Joan Blaeu,
c. Richard Haldingham,
d. Jodocus Honditts;
1474. Jako pierwszy popłynął w 1524 roku do Ameryki po ortodromie?
a. Sebastian Cabot,
b. Giovanni de Verrazano,
c. Patrik Weir,
d. Amerigo Vespucci;
1475. Znakomity francuski dyplomata i inżynier, budowniczy Kanału Suezkiego:
a. Ferdinand de Lesseps,
b. Gaillard Cut,
c. Charles Lepćre,
d. Pierre Vernier,
1476. W 1699 roku wynalazł stosowany do dzisiaj w astronawigacji kątomierz z dwoma lusterkami (sekstant), którego opis przez 35 lat przetrzymał w biurku astronom Edmund Halley, prezydent londyńskiego Royal Socicty:
a. Tycho de Brahe,
b. Isaak Newton,
c. Thomas Godfrey,
d. John Hadley;
1477. Dynamiczna teoria pływów została opracowana w 1777 r. przez:
a. Williama Thomsona,
b. Pierre’a Simone de Lapłace'a
c. Daniela Bernoulliego,
d. łsaaka Newtona;
1478. Wybitny hydrograf irlandzki, żołnierz i bohater wojen napoleońskich, który dosłuży! się w brytyjskiej marynarce stopnia kontradmirała, znany w świecie jako twórca słynnej skali siły wiatru i stanów morza:
a. Edmund Halley,
b. Francis Beaufort,
c. Saint Hilaire,
d. William Thomson (lord Kel-vin);
1479. Nazwa „atlas” została użyta po raz pierwszy w 1595 roku do określenia zbioru map ze względu na postać mitologicznego Atlasa umieszczonego na okładce dzieta:
a. Gerarda Merkatora,
b. Jeana Blaeu,
c. Jodocusa Hondiusa,
d. Pietera Goosa;
1480. Geodeta rosyjski, który wł940 roku wraz z A. Izotowem wyznaczył elementy elipsoidy ziemskiej,wprowadzonej w państwach bloku Europy Wschodniej jako Elipsoida odniesienia ( również na morskich mapach nawigacyjnych)
a. L. Kawrajski,
b. L.J. Krliger,
c. M.S. Motodeńskij,
d. F.N. Krasowski;
1481. W 111 wieku p.n.e. zaproponował wynalazł siatkę kartograficzną:
a. Arystoteles,
b. Dihajareh z Messyny,
c. Apoloniusz z Pergi,
d. Hipparch;
1482. Książę portugalski, założyciel szkoły żeglugi przy swym dworze w Sagres na południu Portugalii, w której i zachęcał do studiów i rozwoju technik nawigacyjnych; choć sam nie podejmował żadnych wypraw badawczych, to uczestniczył w planowaniu i sfinansował wiele ekspedycji morskich, które rozszerzyły wpływy Portugalii na Wybrzeże Afryki Zachodniej, otwierając możliwości handlu: