CCF20110310008

2.2.52. Zespolona instalacja uziemiająca (global earthing system)

• równoważny układ uziemiający, utworzony przez wzajemne połączenie lokalnych instalacji uziemiających, który dzięki bliskości instalacji uziemiających zapewnia, że nie występują wówczas napięcia dotykowe; rozwiązanie to prowadzi do takiego rozpływu prądu zwarcia doziemnego, który powoduje obniżenie napięcia uziomowego w lokalnej instalacji uziomowej i kształtuje ekwipotencjalną powierzchnię (2.7.14.5. [N-3]). Uwaga: Takimi instalacjami uziemiającymi są zwykle uziemienia miast, w których istnieje sieć wodociągowa wykonana z rur metalowych, uziemienia rozległych zakładów przemysłowych itp.

2.2.53. Ziemia lokalna (local earth)

• część ziemi będąca w kontakcie elektrycznym z uziomem, której potencjał elektryczny może być różny od zera (195-01-03 [N-7]),

• część ziemi, która jest połączona elektrycznie z uziomami, i której potencjał elektryczny nie koniecznie jest równy zeru (3.17.2. [N-6]).

2.2.54. Ziemia odniesienia (reference earth)

• część ziemi rozpatrywanej jako ośrodek przewodzący, której potencjał elektryczny jest przyjmowany umownie jako równy zeru, pozostający poza strefą wpływu jakichkolwiek instalacji uziemiających.

Uwaga: pojęcie „ziemia” odnosi się do całej planety i jej materii fizycznej (195-01-01 [N-7])

• obszar ziemi znajdujący się poza strefą wpływu uziomu lub układu uziemiającego tj. obszar, w którym różnica potencjałów dwóch dowolnych punktów nie zmienia się pod wpływem prądu uziomowego; generalnie przyjęto tak traktować powierzchnie ziemi uważaną za przewodzącą, będącą poza strefą wpływu jakichkolwiek układów uziemiających, której potencjał elektryczny jest umownie uważany za równy zero (3.17.1. [N-6])

2.2.55. Zwarcie doziemne (line-to-earth short-circuit)

• zwarcie między przewodem liniowym a ziemią a sieci z punktem neutralnym uziemionym bezpośrednio lub z sieci z przewodem neutralnym uziemionym przez impedancję.

Uwaga: Zwarcie może powstać przez przewód uziemiony i uziom (195-04-12 [N-7]).

Podręcznik nipę

3. ELEMENTY INSTALACJI UZIEMIAJĄCYCH

W skład instalacji uziemiającej mogą wchodzić:

• uziom - to część przewodząca, znajdująca się w bezpośrednim kontakcie z ziemią lub która może być umieszczona w swoistym środowisku jak na przykład w betonie umieszczonym w ziemi,

• przewód uziemiający - przewód, który łączy zacisk uziemiający części uziemianej bezpośrednio z uziomem lub szynę uziemiającą albo zacisk probierczy z uziomem: część przewodu uziemiającego znajdująca bezpośrednio nad powierzchnią ziemi i w ziemi jest pokrywana dodatkową warstwą (nie będącą częścią tego przewodu, warstwą zapobiegającą korozji, np. masą asfaltową)

• szyna uziemiająca (główna) - to szyna, która łączy kilku przewodów ochronnych, wyrównawczych lub innych przewodów nadziemnych z przewodem uziemiającym,

• przewód ochronny PE lub przewód wyrównawczy - przewód łączący szynę uziemiającą (zacisk probierczy) z częścią uziemioną (jej zaciskiem uziemiającym),

Najprostsze instalacje uziemiające składają się jedynie z przewodu uziemiającego i uziomu. Tak są wykonywane, np. instalacje uziemiające punktu neutralnego sieci lub uziemienia słupów metalowych elektroenergetycznych linii napowietrznych.

Uwaga! W Polsce przez wiele lat przewód łączący część uziemioną z zaciskiem probierczym (przewód nie mający styczności z gruntem) nazywano przewodem uziemiającym, a przewód łączący zacisk probierczy (szynę uziemiającą) z uziomem - przewodem uziomowym.

Uziom może być uziomem prostym lub uziomem złożonym. Uziomy proste są nazywane w tekstach publikacji międzynarodowych elektrodami. Uziom prosty jest w normach dotyczących terminologii nazywany uziomem lub uziomem pionowym, uziomem poziomym. Są to uziomy w postaci pojedynczego pręta, rury lub taśmy. Uziom złożony to układ uziomów (prostych) nazywany też siecią uziomów.

Na rysunku 3.1 przedstawiono instalacje uziemiające przeznaczone do uziemiania bezpośredniego o różnej budowie (zestawie elementów instalacji).

Zeszyt 12