Radziecki pływający transporter opancerzony znajduje się na uzbrojeniu wojsk radzieckich,. Odpowiednio lekka jego konstrukcja pozwala na pływanie po wodzie, stąd jego przeznaczenie do operacji wodno-desantowych. Pływający transporter opancerzony używany jest do przewożenia pewnej ilości żołnierzy ze sprzętem artyleryjskim (działa bezodrzutowe, moździerze itp.) poprzez tereny z przeszkodami wodnymi, i
Żołnierze mają osobne pomieszczenie osłonięte płytami pancernymi od góry.
Do poruszania się na wodzie, transporter wyposażony jest w napęd wodno-odrzutowy, pozwalający mu na poruszanie się do przodu i do tyłu oraz na odpowiednie manewrowanie kierunkowe.
UWAGI OGÓLNE
Narzędzia i materiały potrzebne do budowy modelu:
Narzędzia: ostre nożyczki do wycinania części modelu z arkusza planów, cała żyletka do nacinania linii zagięcia oraz żyletka ułamana ukośnie ze spiczastym ostrzem, do wycinania małych otworów. Żyletkę ułamuje się, używając płaskich szczypców,. Proste linie zagięcia poszczególnych części nacina się przy linijce z metalową wkładką, Do przytrzymywania sklejanych części potrzebne będą spinacze sprężynowe używane do suszenia bielizny oraz gumki, tzw. rccepturki, których można naciąć ze starej dętki rowerowej. Potrzebne będą również patyczki do smarowania kleju, miękki ołówek i gumka do wycierania, pędzelek oraz szczypce uniwersalne. Materiały uzupełniające: na koła bieżnika gąsienicowego kilka korków od gąsiorów (średnica co najmniej 30 mm), (W przypadku wykonywania kół z tektury, korki nie są potrzebne). Korki należy wybrać gładkie, bez skaz.
Cienka i gruba tektura, najlepiej szara. Grubość tektury 1 mm i pónad 2 mm, spinacze biurowe, szpileczki, papier ścierny nr 2/0 1 i, czarny tusz kreślarski, farby akwarelowe i klej.
Do budowy modelu najlepiej używać klejów nitrocelulozowych: „Toxacement”, „Cristalcement” itp. Kleje te schną szybko i pozwalają „czysto” sklejać poszczególne części. Można też użyć kleju rybnego „Syndemat” lub „Syndetin”, jednak kleje rybie pod wpływem wilgoci puszczają. Roślinny klej biurowy i klej fotograficzny nie nadają się do budowy modelu, ponieważ bardzo słabo spajają karton i długo schną, •
1. Przed rozpoczęciem budowy modelu należy przeczytać opis budowy i zapoznać się z rysunkami pomocniczymi w tekście opisu (szczególnie z rys. 1 zestawieniowym) oraz z rysunkami poszczególnych części, znajdującymi się na arkuszach planów.
2. Wszystkie części należy wycinać dokładnie po wewnętrznej stronie linii obrysu, a na odwrocie każdej z nich oznaczyć ołówkiem jej -kolejny numer.
3. Linie zagięć trzeba lekko naciąć końcem noża po odwrotnej stronie kartonu w stosunku do kierunku zagięcia.
4. Części zwijane na kształt walców, stożków lub płaszczyzn wypukłych trzeba uformować przez kilkakrotne przeciągnięcie danej części stroną, w którą ma się zwinąć, po ostrzu długich nożyczek, po krawędzi linijki lub po krawędzi stołu.
5. Wszystkie części, wymagające tego, należy usztywnić, naklejając je na tekturę.
8. Na ostateczny wygląd modelu duży wpływ ma czystość sklejenia. Miejsca zabrudzone klejem delikatnie wycieramy wilgotną szmatką. Przy użyciu klejów nitro szmatkę należy zwilżyć w rozpuszczalniku nitro lub w acetonie,. Jednak w tym przypadku zabrudzenia należy usuwać bardzo o-strożnie, -ponieważ płyny te rozpuszczają farbę drukarską.
7. Miejsce sklejenia długich powierzchni dobrze jes: ująć między dwie listewki 3x5 mm, które ściskamy spinaczami do bielizny.
8. Przv sklejaniu części modelu należy wszystk.e czynności wykonywać bardzo dokładnie, stosując zasadę: trzy razy przymierzyć, a raz skleić.
^Poważną pomocą w tych czynnościach będą zamieszczone w tekście) rysunki.
Jeżeli podczas budowy modelu będziemy pamiętać o powyższych zasadach, to na pewno uzyskamy zamierzony cel, wzbogucając swoje zbiory o jeszcze jeden dobrze wykonany model.
Model nasz składa się z następujących^ zasadniczych części: z kadłuba (nadwozia) modelu oraz z części jezdnej, czyli gąsienicowego bieżnika. Z kolei kadłub modelu składa się z dwóch części: górnej
Rys. 1