CCF20120108016

kuxaz- t ktKgp-gk-e /z. przed -#k- zawsze wymienia się na |*/ -c-a : tfgŁ-i-ć i tfug-o-a

—£n-i : cmentaS- ; cjaentsr-R-i. psiiezź—a-c ; psiiezd-n-l -sk-i ; mo|- s mor-sk-i. ale jagą- : laę-gfeA .

-stf-o s graba£- f .praber-stf-b 1'rzeba wrszcie wspomnieć o augmentetywach takich jat .

*ui8fcfk- : uig—a. beSafk- s bek~6. paś*fk- * pak-ś.

yB^ihWibtJąaa    j^x*uli3aMJiiuf    w-uwm-cłW

które powstają w wyniku ucięcia k cras wymiany ź. na g i jS na k,

§ 42. Oboczność c : S zachodzi przed końcówką ~e wolacza 1. ppjed. rzeczowników męskich osobowych, por.s    •

Ssfc- : 5efó~e, też kśęnz,- s kśgz^ą, a także w miejsc.owxi.ikti 1. mnogiej rzeczownika    s lieaS-er.

Powodują ją też niektóre przyrostki rzeczownikowe, np.s

t tablic— s tsblig-fc-a. .gorpnę- ; goronS-fck-a -jFk^o ; lic- ; liS---{;k--o_r ale    • PffiC"#-k-o

“S.l,~ ^s' sŚ&Sr* ⁵ ££Sir£5.> ale proc- s proo-a§.

-ik«- ⁵ iiśSLtS"’ ^s feSiŁdiSs ^a-*-⁶ £££.'“ s gei^ik ■ i in.

oraz przymiotnikowe, np.:

•~#.n-i_ z ulic- s    .tisonc~ {■ ti|ęnS^»;i

Alternacja te towarzyszy też zmianie paradygmatu rzeczownikowego na przymiotnikowy, por.:

SIŁ2.SS."' * £S3£'SŁxŁj poklepc™ s posleoS-i. występuje też w rzeczownikach c& wyrażeń pr-zyiakowych, np. s "za_v plecami s aj,aple6-e. ngn_ grsńico s nadgrańiŚ-e W paru przykładach notuje się również alternację z, ; jź, por.; jao.śpną- * pioaeż-n—i peńouz- : penoiS-Sk

in—imWMM    •nHHcaMiaWiMa

V/ formach 'takich jak zaienS—i. zaple5-e, kolc-ik, ofc-az c_ funkcjonalnie jest spółgłoską migkką, natomiast w innych kategoriach

lUnkc jonalme jest nie na cechowane,

. • . ‘ _v.    *;;•

7, Epenteza samogłosek

§43. Z- kolei przejdziemy do opisu przekształceń fonologicznej postaci aorfemu polegających na dodaniu jakiegoś fonemu. Alternscję po-iegającą na zastąpieniu zera samogłoską można sprowadzić do czterech typówj

i e i sfai- i sen #. i i s stsc#i~ s stacji-fe-a # i 0 t CjSffU- . s ośou

Ze względu na warunki, w jakich zachodzi epenteza poszczególnych fonsmow samogłoskowy eh, osobno trzeba opisywać alternaoję P s a oddzielnie trzy pozostałe typy.

§ 44. Alternacja # s a zachodzi w paru rdzeniach czasownikowych zakończonych na r /np. d#r~, mjgy,    ÓsK""!* ŻUŁ"/ przed morf eman.!

spółgłoskowymi, por. mp.s dgr- s dar^-j,

ale &£%£■> ŚMzsŁ> d&~ii i ta.

§ 45. Opis warunków, w jakich zachodzi epenteza pozostałych samogłosek, jest sprawą znacznie bardziej skomplikowaną. Przekracza tez ramy skrótowego ujęcia /por. szczegółowy opis K. Laskowskiego według koncepcji gramatyki generatywnej - 12/.

Ogólnie można stwierdzić, że epenteza e, i oraz o_ następuje a/ przed morfemem zerowym oraz przed niektórymi przyrostkami rzeczownikowymi i przymiotnikcxvymi o nagłosie spółgłoskowym lub . najczęściej z zerem fonologieznyai w nagłosie, b/ w wygłosie przedrostków i przyimków, np. od#-, vf, z#-,

S '    41