CCI00106

Jednoosobowym organem pomocniczym Bundestagu jest pełnomocnik do spraw wojskowych (Wehrbeauftragter), który uczestniczy w sprawowaniu parlamentarnej kontroli nad armią.

Formą organizacji posłów na terenie Bundestagu są frakcje, tzn. organizacje zrzeszające posłów według przynależności partyjnej. To właśnie poprzez nie partie mają możliwość realizowania swoich celów, na nich opiera się koalicja rządzącą.

Uchwalona w r. 1949 Konstytucja nie wspomniała o frakcjach. Po raz pierwszy przepisy dotyczące frakcji pojawiły się w nowo dodanym artykule 53a, zanoszącym się do tzw. Komisji Wspólnej. Instytucja frakcji była natomiast unormowana w regulaminie Bundestagu. Początkowo (do marca 1969 r.) frakcje mogły tworzyć partie, które wprowadziły do parlamentu 15 posłów. Obecnie frakcjami są zrzeszenia obejmujące co najmniej 5% ogólnej liczby posłów do Parlamentu Federalnego, należących do tej samej partii lub takich ugrupowań politycznych, które ze względu na zbieżność celów politycznych nie rywalizują ze sobą w żadnym kraju RFN (paragraf 10, ust. 1 regulaminu Bundestagu).

Do frakcji mogą też należeć tzw. hospitanci, tj. posłowie, którzy nie są członkami żadnej partii politycznej. Nie są oni jednakże brani pod uwagę przy ustalaniu minimum członkowskiego frakcji ani przy określaniu kolejności frakcji według liczby ich członków, czyli tzw. siły.

Tworzenie frakcji nie jest obligatoryjne, przepisy nie przewidują też obowiązku należenia posła do frakcji parlamentarnej partii, której jest członkiem -zasada ta stanowi konsekwencję mandatu wolnego. Trudno jednak wyobrazić sobie, aby któraś partia zrezygnowała z posiadania frakcji, gdyż pozycja posła ni e z wiązanego z żadną frakcją jest bardzo słaba, np. ma on bardzo ograniczone szanse przemawiania na posiedzeniach plenarnych (czas przemówień limitowa-[ my ;est siłą frakcji) i zasiadania w niektórych organach parlamentu. Także regu-■bmin Bundestagu tylko i wyłącznie frakcjom powierza pewne uprawnienia I związane z wyborem organów wewnętrznych parlamentu i członków niektórych ■Drgańów federalnych. Regulamin wymaga też powiadomienia na piśmie przewodniczącego Bundestagu o utworzeniu frakcji i podaniu składu osobowego.

Statusu prawnego frakcji ani jej stosunku do partii nie reguluje żaden akt ■prawny. Również statuty partyjne nie zaliczają frakcji do struktury wewnętrznej herm, przewidując jednak określone powiązania między frakcją a partią: przewodniczący i niektórzy członkowie frakcji wchodzą z urzędu w skład naczel-jch organów partii, co nakłada na nich obowiązek składania sprawozdań wo-naczelnych organów partii. W praktyce problem jest znacznie uproszczony, ż między kierownictwem partii a jej frakcją (lub trzonem frakcji) istnieje reguły unia personalna.

Przynależność polityczna posła określa więc jego miejsce w parlamencie ieżność od kierownictwa frakcyjnego, a zważywszy na powiązania personal-:akże partyjnego. Zależność ta wyraża się w swoistej dyscyplinie frakcyjnej: posłów mogą być nakładane sankcje porządkowe (partyjne), mogą być oni

111