90
6. Podstawy inżynierii bioreaktorów
W przeciwieństwie do bakterii heterotroficznych bakterie nitryfikacyjne potrzebują odpowiednio długiego czasu (wieku osadu), aby mogły się rozwijać. Przyczyną tego jest dużo niższa szybkość wzrostu niż u bakterii wykorzystujących węgiel organiczny do swojego rozwoju. Szybkość ta (uN) wyrażana jest jako:
I^N — /^N r
K
'NH,
'ALK
NH.
+ S
nh4
Kn +Sr
^ ALK + ^ALK
gdzie: /rNmax - maksymalna właściwa szybkość wzrostu bakterii nitryfikacyjnych, SNH; -stężenie azotu amonowego, SALK - stężenie wodorowęglanów, KNH - stała nasycenia dla azotu amonowego, Km k - stała nasycenia dla wodorowęglanów.
Jednak w mieszanej populacji bakterii nitryfikacyjnych i heterotroficznych na szybkość wzrostu nitryfikatorów wpływają także inne czynniki, oprócz stężenia azotu amonowego i tlenu rozpuszczonego. Do najważniejszych zalicza się stosunek węgla do ogólnego azotu Kjeldahla (TKN) (suma azotu organicznego i amonowego) określany jako stosunek BZT5/TKN oraz temperatura i odczyn środowiska. Im stosunek BZT5/TKN jest większy, tym udział nitryfikatorów w mieszanej populacji osadu czynnego jest mniejszy. Zależność tę pokazano w tabeli 6.1.
Tabela 6.1. Zależność między udziałem bakterii nitryfikacyjnych w biomasie osadu czynnego a stosunkiem BZT/TKN
BZT/TKN |
Udziat nitryfikatorów |
BZT/TKN |
Udziat nitryfikatorów |
0,5 |
0,35 |
5 |
0,054 |
1 |
0,21 |
6 |
0,043 |
2 |
0,12 |
7 |
0,037 |
3 |
0,083 |
8 |
0,033 |
4 |
0,064 |
9 |
0,029 |
Relacja między ilością węgla organicznego i ilością azotu, obrazowana przez stosunek BZT5/TKN mieszczący się w przedziale od 0,5 do 3, jest typowa dla wydzielonego procesu nitryfikacji. Wtedy udział bakterii nitryfikacyjnych w ogólnej biomasie jest stosunkowo wysoki i mieści się w przedziale 0,35-0,083. W większości konwencjonalnych systemów osadu czynnego udział nitryfikatorów jest niższy niż 0,083. Gdy system oczyszczania ścieków jest jednoosadowy (łączne utlenianie węgla organicznego i azotu amonowego), a takie systemy najczęściej stosowane są do oczyszczania ścieków miejskich i bytowo-gospodarczych, wtedy stosunek BZT/TKN jest zwykle większy niż 5.
Temperatura wywiera znaczny wpływ na szybkość nitryfikacji. Wraz z jej spadkiem szybkość nitryfikacji również maleje. Od zmian temperatury zależy zarówno wartość maksymalnej szybkości wzrostu bakterii nitryfikacyjnych (wNmax), jak również wartość stałej