Icśll W C/l)Slei A l |i‘Sl pil i Sl ilMI pilłllHl'/!.' I" \ II I U ii' popiWI 1
określenie .piiauo/a", ii;i przykład
rybo/n • rybopii :mn/n glukoza —► glukopirano/a
Cukinr, zamykając się w pierścień, może tworzyć ano-mer a. lub ano-mer |k
Po rozpuszczeniu cukru w rozpuszczalniku następuje tworzenie się p. staci otwartej i zamkniętej cukru. Otwieraniu się i zamykaniu pierśei* m i towarzyszy powstawanie różnych układów wiązań, w wyniku czego Iwm i się odmiany cykliczne cukru, zwane anomerami a i (3.
Jeśli pierścień został stworzony przez aldozę, to jego anomery ro/im| się od siebie położeniem grupy —OH przy7 pierwszym atomie węrl.i Grupa ta może leżeć nad płaszczyzną pierścienia, po tej samej strona ... grupa CH:OH - mówimy wtedy o anomerze (3, lub pod płaszczyzną pat ścienią, po przeciwnej stronie niż grupa CH:OH - mówimy wtedy o aia. merze a.
CH,OH
OH
OH
10
anomery. n, atom wi.miI.i
OH
D-(+)-glukopiranoza
anomera anomer p
Anomery a i [5 Inaczej skręcają światło spolaryzowane.
Anomery a i (3 powodują skręcenie światła spolaryzowanego o inny I .u a o dominacji w roztworze jednego z anomerów decyduje w dużej mici /. rodzaj rozpuszczalnika. Jeżeli więc rozpuścimy w rozpuszczalniku euku i będący anomerem a. i zmierzymy kąt skręcania płaszczyzny światła sp< >1 i ryzowanego, a po pewnym czasie powtórzymy pomiar, to wykaże on mm kąt skręcania płaszczyzny światła na skutek powiększającej się ilości nnn meru (3. Zjawisko zmiany kąta skręcania światła spolaryzowanego na sk u tek przejścia anomeru a w odmianę (3 nazywamy mutarotacją.
CH:OH0 CH:OH
C
HO /C
-C
C—
OH
(y.-D-(-)-fruktoza
CH,OHQ [oni
OHX —C CH,()I I
( /;is11• i‘/k i nik i ów |>i < * i1 • li .1 u lo Innu. /r /awiei <i|.| bc/piłsi cd nin /i -sobą 1.. i'. i. i < 1111 a i i < 1111 • \ I 111 m nu It >u i i hydroksylowe Iwoi/ą lak /wam' pnslucl uiiliolmii i /yli i. rin/li / przemieszczonym wiąza mail podwójnym. W c/.r.ln 'n g|uko/\ posiać nu holowa tworzy się na kulek przemieszczania się wią/ama podwójnego leżącego w grupie al d< Irydowej między pierwszy a di ugi alom węgla. Przemieszczenie się le go wiązania powoduje konieczność przeniesienia atomu wodoru, do lyelic/as przyłączonego do drugiego atomu węgla. Atom wodoru ostaje przeniesiony na atom tlenu przy węglu C,. Poniżej przedstawiono postać endiolową D-( + )-glukozy.
Postać endiolową może tworzyć także cząsteczka fruktozy: H
Hx A°
C ) ‘
II— C— OH
I
HO—C— H
H—C—OH
H—C—OH
H—C— OH
H
li— C— OH
b
c=o
HO—C—H H—C—OH H—C—OH
I
H—C—OH
H
H Oli
\ /
C
C—OH
HO—C— H H—C—OH
H—C—OH H—C— OH
H
H
C—OH
I!
C-OH
HO—C—H
H—C—OH
I
H—C—OH
x I
H—C—OH
H
.leżeli więc oba te cukry mogą samoczynnie utworzyć postać endiolową, lo znaczy, że mogą przechodzić w siebie nawzajem. Jeśli w wodzie lo/puścimy odrobinę glukozy (szczególnie gdy zadbamy o zasadowy od-. /vn roztworu), to po pewnym czasie w roztworze powstanie trochę glu-I ozy w postaci endiolowej i trochę fruktozy.
Istnienie wspólnych postaci endiolowych wyjaśnia łatwość utleniania ketoz.