88
88
Rys. 3.41. Krzywa rozkładu normalnego
Z rysunku 3.41 widać wyraźnie, że krzywa Gaussa jest symetryczna względem osi y, a co za tym idzie odchyłki jednakowo odległe od wartości modalnej sąjed-nakowo prawdopodobne. Wreszcie rysunek 3.40 uwidacznia, że krzywa normalnego rozkładu rozciąga się w granicach odr= -<*> do x - +<*>. Jednak do celów praktycznych przyjmuje się tzw. trzy-sigmową krzywą Gaussa, której
punkty graniczne, wspólne z osią odciętych występują dla x = ±3er (rys. 3.41). Zaznaczyć należy, że prawdopodobieństwo przekroczenia przedziału (x - 3c, x + 3 a) wynosi zaledwie 0,0027. Odchyłka przekroczy przyjęty zakres tylko jeden raz na 370 pomiarów. Należy dodać, że odchyłki systematyczne stałe nie mają wpływu na kształt krzywej, a jedynie decydują o położeniu jej w stosunku do początku układu (rys. 3.42). Ewentualną korektę położenia tej
Rys. 3.43. Prawdopodobieństwo otrzymania dobrych przedmiotów obrabianych
krzywej możemy wykonać za pomocą odpowiedniego nastawienia obrabiarki, a niekiedy przez wymianę narzędzia. W przypadku natomiast działania czynnika zmiennego - systematycznego lub przypadkowego -kształt krzywej ulega zmianie.
Gdy pole ograniczone krzywą rozrzutu normalnego jest równe 1 i wyraża sobą 100% przedmiotów' w partii, wówczas pole zakreskowane (rys. 3.43) przedstawia liczbę - wyrażoną w sztukach lub w procentach -przedmiotów dobrych. Procent części wychodzących swoimi wymiarami poza tolerancję przedmiotu określa stosunek pola jasnego do całej powierzchni zawartej pomiędzy krzywą rozrzutu a osią odciętych.