173
Po sprzężeniu zatrzaskiem 6 wahacza 2 z tarczą podziałową przez odpowiedni otwór, wał wirnika jest obracany tak długo, aż wskazówka przyrządu 5 wejdzie w pole dopuszczalnych odchyłek kątowych. Wobec tego dokładność podziału zależy od właściwego rozstawienia wzorcowych otworów tarczy, budowy zatrzasku, długości ramienia kątownika i od czułości poziomnicy. W przedstawionym aparacie podziałowym określenie kątowych położeń wału jest możliwe z dokładnością 2".
Do obrotu wirnika zastosowano przekładnię ślimakową 7, połączoną z wałem za pośrednictwem wahliwego sprzęgła zębatego 8. Hydrauliczny silnik, obsługiwany przez ogólny układ sterowania i zasilania, napędza tę przekładnię. Mała liczba obrotów silnika (1 obr/min) przy przełożeniu przekładni i = 1/80 składają się na możliwość użycia prędkości obrotowej wału już od 1/80 obr/min, dzięki czemu wskaźnik poziomnicy znajduje się w polu odchyłki kątowej podziału przez około 0,5 s. Pozwala to na dogodne wyłączanie silnika hydraulicznego z zachowaniem założonej dokładności podziału.
Podczas dokonywania obrotu podziałowego wał wirnika jest obciążony momentem niewyważenia statycznego, który wzrasta do wartości około 12400 N-m w miarę przybywania liczby żłobków. Moment ten jest przenoszony przez przekładnię ślimakową obrotnicy, przy czym mały kąt wzniosu linii śrubowej ślimaka (2°30') zapewnia samohamowność zastosowanego układu napędowego.
Punktem wyjściowym prac związanych z konstrukcją oprzyrządowania technologicznego jest krytyczna analiza szkicu operacyjnego, na którym symbolami umownymi oznaczono miejsca podparcia i oparcia przedmiotu oraz jego zamocowania. Wynikające z niej uwagi powinny być omówione z technologiem. Dlatego w dążeniu do uzyskania poprawnego rozwiązania uchwytu lub przyrządu kontakt konstruktora oprzyrządowania z technologiem jest niekiedy na tym etapie nieodzowny.
Racjonalne byłoby rozpocząć projektowanie uchwytu lub przyrządu od sporządzenia szkiców' koncepcyjnych ewentualnych wariantów i na podstawie ich analizy dokonać wyboru takiego rozwiązania, które z zachowaniem warunków technicznych zapewni najmniejszy koszt wykonania. Szkic koncepcyjny umożliwiaa również analizę dokładności obróbki w projektowanym uchwycie lub przyrządzie oraz przeprowadzenie niezbędnych obliczeń, jak np. wartości sił mocujących.
Ze względu na skrócenie czasu zarówno projektowania, jak i wykonania uchwytów i przyrządów jest wskazane wprowadzenie do konstrukcji możliwie największej liczby elementów znormalizowanych. Należy tutaj odnotować, że do dyspozycji konstruktora jest przeszło 100 norm dla różnych części uchwytów i przyrządów'. Ponadto normalizacja objęła również także zespoły o określonym przeznaczeniu, jak: ustalacze pryzmo-we, zatrzaski do uchwytów' i przyrządów podziałowych, cylindry pneumatyczne i hydrauliczne, uchwyty samocentrujące, imadła maszynowe, stoły obrotowe itp.
Dobrą ilustracją przebiegu sporządzania właściwego rysunku zestawionego stanowi przykład projektowania uchwytu do wiercenia trzech otworów w części przedsta-