Rozróżniamy cztery elementarne przypadki wytrzymałości pręta, które charakteryzują się występowaniem pojedynczej składowej siły przekrojowej, a mianowicie:
a) rozciąganie (ściskanie) - w przekroju pręta występuje tylko siła normalna N,
b) ścinanie - w przekroju pręta występuje siła poprzeczna T oraz pomijalnie mały moment zginający Mg y,
c) zginanie - gdy w przekroju działa tylko moment Mgv, którego wektor pokrywa się co do kierunku z główną centralną osią bezwładności,
d) skręcanie - w przekroju pręta działa moment skręcający Ms.
Rozpatrzmy pręt o stałym przekroju A i długości l, zamocowany górnym końcem i obciążony na końcu dolnym siłą osiową P. W odległości x od górnego końca poprowadźmy przekrój prostopadły do osi pręta (rys. 6.la). Dla uproszczenia ciężar własny pręta pomijamy.
a)
x
b)
u+du ^
N
CTdA
dx+du
Rys. 6.1
Zakładamy, że w przekroju prostopadłym do osi pręta występują tylko naprężenia normalne ff^aw przekrojach równoległych do osi nie ma naprężeń. Pręt roz-
ciągany (ściskany) można zatem traktować jako wiązkę jednakowych, Uczenie cienkich i szczelnie ułożonych włókien o elementarnym przekroju cfe me oddziałują na siebie mechanicznie.
Warunki równowagi elementu pręta
Element pręta o długości dx obciążony jest w przekroju górnym siłą rn4 N, a w przekroju dolnym elementarnymi siłami <7X dA (iys. 6.Ib). Waru)wno" wagi takiego elementu ma postać
Warunek geometryczny
Rozważmy odkształcenie odcinka pręta o pierwotnej długości dx. Górze^r°J przemieści się w kierunku osi x o u, a dolny o u + du. Po odkształcei^c*ne^ pręta będzie miał długość dx + du. Wprowadźmy bezwymiarową wsć e*
(odkształcenie względne) równą
W pręcie rozciąganym ex > 0 (wydłużenie względne), w pręcie ściskam* < 0 (skrócenie względne). Przemieszczenie dolnego końca pręta ux=l równ^uże_ niu pręta Al obliczamy następująco
o
(6.3)
Gdy ex nie zależy od x mamy Al = ex-l, stąd
e
Al
(6.4)
/wiązki fizyczne
W przypadku materiału liniowo-sprężystego zachodzi liniowy związc^^zy naprężeniem <7X i odkształceniem ex (prawo Hooke’a):
e
* E
(6.5)
83