m UL Umw caaMtoyycy
■MiAM w &eaftie M cadfiw Mmi ttffun w bitna^ ■r hn*B n» Mm sreeroe Monety tnppż Tata u.
• jteoo p~mr tewś*<e nunńsm a wczesnej w Ibtafcaw: Unatotam we Itamty c* patatem* atetata sig ni >ta ai iaiiji iii pitemu ■■■!«■* f— me taataaata
Poetom m yosoote nmSms nte następami gwałtownie. n^l ■te m iw n| ■ łon uraędu rtartmaiii lasnpym kryttiy^|l ■■tac zjawisk tegeoftanticft V nim eweettuaSsiydn konwt^ >1 jtaBta^iMtewayitewtecotapByg>yowrattaB onsta o an»rw srebra w aoto i ez> 'rr^jwi go ów «tc» ftemcf fctat zaarUMŁioi—e tntortcpm, loófenmcQ|)[l ftat tatenca at po jego nnfodbneńczej potaży, to jńąn tawaqii cw wnini a Rudno byto wówczas odróżnić ipw II
ta pomtaot od twostyemei bijH Podesa leż fbo trudrc . opcaec się otan poantaowmu payprifbicnu nawnśd^ta j I yfc Onata, gputairw potni zażartować sobie z jKobtaś.* .1 Cgrteeofc nayafrpearz Ffanępć tegnzrd. odhowujy whóta I ItagaŚHheoe wKapenżndw żeńską mandragorę i jedno z daeoit 11 tahtefłnta, góra ■ubiaidifateat tyteż. iletaw roku* fana ^ I tata na tę tanmpcą spmę w Loosdimerr-Hadze. O^d sao Beż .pazrtaueć o Starym mową. że był ttabuchodonomr ‘ I > ^ank dztewczyny. feóca wstała upenau. całfcrero tego a 11 mtey* o tccce ~i' :.:n. -~t Renard wofeł umieścić wyraz wfaskL. tl szsyrfiż&BMów— Czemu jednak tyto .mówią af, I ppnetać NtadnignteanłMoże jednak to prawda?
IV. Sztuka i artyści
>DSQói Utetaby jest pod wezwaniem Mada Boskiej kazał go cudować jan Cd!idff> książę Medołaną w toku 1386. jest to niMWideskwny i piękny kościół, równie piękny. jeśfi nie piękniejszy niż gietaa w Atwc»g»lBtórą tak wy chw ał dcm poprzednio. Cały ten kościół ataje się zbudowany z marmuru LL Wewnątrz są trzy rzędy białych atarćm mamurawydt które szczególnie upiększają kośoót w każdym rzędne sześć Starów L-i. jest siedem lub ostem porządnych ołtarzy w tym fcośdete pizi ołtarzem głównym,'. ozdobionych kosztownymi Staram z ozdobnego marmuru. Wszedłem niemał na szczyt wieży, skąd obserwowałem całe miasto dokoła, co dało najpiękniejszy i rozkoszny Łfefeetefefeł widok". Ten cytat z opwi podróży Caryata ilustruje dwie postawy podróżnych wobec dzieł sztuki. z którymi tak caęwo się spotykaj Typowy jest respekt wobec bogactwa (marmury, rtormta. opis ich powinąłem w cytaod Przymiotnik z tego zakresu mnożą się w opisach tak dalece, że tłumaczenie ich na polski sprawia wteld kłopot, jednocześnie jednak Coryat jest oryginałem w swym entuzjazmie dta sztuki gotycide§- Potocznie w XVI stuleciu gothic. gotkjue jest okreś-ierwa ujemnym. dyskwaBlauje budowlę. Dopiero połączenie obu ełemenbowr. strzełstośd i bogactwa usprawied Swi a uznanie dta dzieła. Można by to ująć następująco: jeśk bogata, to nawet gotycka sztuka jest godia uwagi Obok katedry medaołansk ei kołońskiej fcażdy zwiedzający żałuje że nie ukończone — dokonano tego dopiero w XIX wdał i dta głównych, wiciach kościołów zachodniego chrześcijaństwa. pozytywnej oceny godna była Certosa di Pavia. klasztor w Lombar di. ddśtakże zdumiewający przepychem architektury i dekoracji. Pod Pawiiąporfawriano tal że pok bitwy, w której Tninrii7rłr I krńł fmnnrii dostał sśę do niewoi (152S)l
Turyście wczesnej doby nowożytnej brakło tradycji zainteresowania tyną co dziś nazywamy zabytkami; nie miał też żadnej pomocy w tym kierunku nie był wychowywany na entuzjastę sztuki, tak pk my