CIMG3374 (2)
^v«munl ^wiecho ,um Poznań 1950
ran Białostocki: Sztuka cenniejsza niż złoto. isfwowe Wydawnictwo r*Jaukowre . Warszawa 3
■zypora (skarpa j — pionowy element kon-cyjny, podpora w postaci filara przyścicnnc-b>oku zewnętrznym ukośnie ściętym lut* us-vym. Zadaniem przypory jest "wzmocnienie budynku lub muru wolnostojącego oraz szenie ciężaru sklepień budowli na oodlo-nt). - g
14 Sążeń = X .949 m , stopa ^ m. Stopa ma 12 ca li , a s^żeó
E-
r>
o
IUR«
łj boga*0 r»»
2^t>iarsK.^ -
odporowy (przyporowy) — lukowy ele-nstrukcyjny. mający za zadanie przerzu-tnad nawami bocznymi (niższymi od Ikowej) świątyni gotyckiej ciężaru sicie-V głównej na zewnętrzne przypory lub porowe.
zład w katedrze w Reims na wysokości a w katedrze w Ełeau^ais na wysokoś-
jy.
i — w architekturze
i gotyckiej) mieszczące się w górnej u pole półokrągłe, wielolistne lub wypełnione zazwyczaj dekoracją
ciesielslca _
Cementami
; dekoraoyj
t>vid
— /ule dekoracyjny, profilowany wany9 obramiający czoło arkady„ lego innego łukowo u góry zakoń-L
epigraf; napis wykuty w kamie-i metalu lub drzewie* umieszczo-pomnikach, grobowcach, tabli-ych. erekcyjnych, wotywnych od starożytności po dzień
a- . --—— - fC a 1 i 2
hodowlanych - CZZ><zł
r»
I
■■P t^53>
13 Wojna Stuletnia ( 133 / t.1
powstałych i prowadzonych a J '
między monarchią francusK^ ^ Gujenny) i królami Anglii , "T,: ^j -
(endowali do korony francus^
15 Zwornik — szczytowy * ^^r»or»t których typów sklepienia, filowany i ozdobiony delcora^J ^
16 Więźba — szkielet ciaełtu, J 5 *
na konstrukcja , której zasadn *c ^ składowymi S4 wiązary.
lącej spadającą----------- _t,
ko od lica e lewacj i budyń ko B_ .____
głych okresach rozwoju architektury* ctwa, poczynając od gotyku aZ czasy _
ne. Szczegółnle dekoracyjnym* formami czaty si^ francuskie rzygacze gotyckie » fyro
nadawano ksztalty postaci ludzkich , demoo<5'w , r>otwor<5w i fantastycznych z^yierz^t _ f^owszech — nie znane są rzygacze paryskiej katedry T^otre— _p)arr»e w postaci fantastycznych cłiim cze wykonywano początkowo vv kami
niej zaś w czasach nowożytriych — zazwyczaj z c>d — powiednio uformowanej blachy.
13 Jo los Mansart-Harduin ( * 6^1^- 1 *708) - arcf1|_
tekt francuski, jeden z największych w historii Franci'; czołowy przedstawiciel i twórca baroko-
wego wybitny organizator i
tor wielkich przedsi -
1675 członek Akademii Architektury i architekt i Ludwika XIV, twórca wielu budowli królew- \ skich, miejskich i prywatnych.
19 Lektorium - stosowana .w architekturze sa- 1 kralnej w okresie od końca XII wieku do XVI wieku drewniana lub murowana bogato dekoro- l wana ścianka, oddzielająca w kościołach prezbiterium od nawy.
20 Jacques Germain Soufflot (1713-1780) - architekt francuski, przedstawiciel wczesnego klasycyzmu francuskiego XVIII wieku, od 1749 członek Królewskiej Akademii Architektury, od 1776 generalny intendent budowli królewskich, twórca wielu budowli oraz projektu zmodernizowania zabudowy Paryża.
21 Eugćne Emmanuel Viollet-le-Duc (1814--1879) - francuski architekt, konserwator zabytków i historyk architektury średniowiecznej. Jako konserwator zabytków opracował i stosował błędną metodę poprawiania i uzupełniania pierwotnych, oryginalnych form budowli w imię teoretycznej czystości ich stylu. Kierował konserwacją licznych zabytków średniowiecznej architektury francuskiej.
Budowle Krakowskiego Wawelu
1 Na liście tej oprócz Wawelu znalazły się do chwili pisania tych słów dalsze obiekty polskie: Stare Miasto w Warszawie, kopalnia soli w Wieliczce, puszcza Białowieska i obóz-muzeum zagłady w Oświęcimiu.
2 Kras - zespół (albo obszar występowania) zjawisk morfologicznych i hydrograficznych powodowanych przez podziemne rozpuszczające działanie wody w terenach zbudowanych z rozpuszczalnych w niej skał - wapieni, dolomitów, gip-
Wyszukiwarka