Do szczególnie przydatnych do celów praktycznych zalicza się komórki diploidalne pochodzenia ludzkiego lub zwierzęcego oraz heteroploidalne hodowle pierwotne małpiej nerki i wyprowadzone z tkanek małpich linie ciągłe (GMK, Vero), linie wyprowadzone z tkanek nowotworowych (HeLa), od królika i chomika (RK13, SIRC). Hodowle diploidalne, wyprowadzone od człowieka i od zwierząt, można pasażować jedynie przez ograniczoną liczbę pasaży; w tym czasie utrzymują swój garnitur chromosomalny i swoje cechy (ok. 40-50 pasaży), po czym ulegają aberracji i degeneracji. Inne linie ciągłe są na ogół trwałe i można je pasażować w określonych warunkach w sposób nie ograniczony liczbą pasaży. Są to w wielu przypadkach komórki wywodzące się z tkanek nowotworowych.
Hodowlę komórkową można wyprowadzić przez klonowanie z jednej komórki i wówczas mamy do czynienia z faktyczną linią komórkową o jednorodnym składzie populaq'i komórek i określonym kariotypie.
Wyprowadzono również hodowle komórek od kleszczy, komarów i robaków. Są one jednak rzadziej stosowane i raczej do określonych celów poznawczych.
Oddzielne grupy stanowią, w ścisłym tego słowa znaczeniu, hodowle tkankowe oraz hodowle narządowe. Były one zakładane z różnych organizmów w celu izolacji wirusa albo badania zmian patologicznych, jakie on wywołuje.
Hodowle narządowe były stosowane głównie do badań z ortomyksowirusa-mi, paramyksowirusami, rinowirusami i koronawirusami, chociaż stosowano je także do badań z wirusem wirusowego zapalenia wątroby, pokswirusami czy pikornawirusami. Odmianą tych hodowli są hodowle tzw. semiorganowe, w których na odpowiednim podłożu (rekonstytuowany kolagen, skrzep plaz-matyczny) można uzyskać rozrost pojedynczych komórek z fragmentu tkanki, pozwalający na śledzenie zmian cytopatycznych w indywidualnych komórkach, zachowujących więź typową dla danej tkanki czy narządu.
W tab. 3 i 4 przedstawiono najczęściej stosowane hodowle komórkowe, tkankowe i narządowe do badań wirusologicznych. Natomiast na ryc. 8-10 zilustrowano przykładowo hodowlę komórkową ciągłą, narządową i pierwotną.
Tabela 3. Linie komórkowe stosowane w wirusologii*
Nazwa |
Pocho dzenie |
Tkanka |
Morfo logia |
Wirus |
Am-57 |
Człowiek |
Owodnia |
Epi. |
Polio 1, enterowirusy, adenowirusy |
Detroit-6 |
Człowiek |
Szpik kostny |
Epi. |
Polio 1, adeno wirusy, flawi wirusy, enterowirusy |
HeLa |
Człowiek |
Rak szyjki macicy |
Epi. |
Polio 1, adeno wirusy, herpes wirusy |
[Hep-2 |
Człowiek |
Rak krtani |
Epi. |
Polio 1, adenowirusy, flawi wirusy |
Chańg |
Człowiek |
Wątroba |
§pfc |
Polio 1, 2, 3, adenowirusy, VSV |
MII |
Człowiek |
Krew leukemiczna |
Epi. |
Polio 1, 2, 3, adenowirusy, VSV |
KB |
Człowiek |
Rak jamy ustnej |
Epi. |
Polio 1, adenowirusy |
H32 |
Człowiek |
Płuca zarodka |
Epi. |
Polio 1, 2, adenowirusy, VSV |
WISH |
Człowiek |
Owodnia |
Epi. |
Polio 1, adenowirusy, VSV |
Raji |
Człowiek |
Chloniak Burkitta |
Wirus Epsteina-Barr | |
WI-38 |
Człowiek |
Płuca |
Fib. |
Polio 1, 2, VSV, adenowirusy |
1 BHK-21 |
Chomik |
Nerka |
Fib. |
Adenowirusy, herpes wirusy |
Nazwa |
Pocho dzenie |
Tkanka |
Morfo logia |
Wirus |
ZP-1/58 |
Królik |
Płuca |
Fib. |
Herpeswirusy |
SIRC |
Królik |
Rogówka |
Fib. |
Różyczka, polio 1,2, 3, adenowirusy, VSV, enterowirusy |
REF |
Królik |
Zarodek |
Fib. |
Herpeswirusy |
L |
Mysz |
Fib. |
Coxsackie B5, Aujeszky, VSV | |
PK |
Świnia |
Nerka |
Epi. |
VSV, herpeswirusy, adenowirusy, Aujeszky, Coxsackie B2-B6, llawiwirusy, polio 1, SV«, |
GMK |
Małpa |
Nerka |
Epi. |
Polio 1, SV^o |
Vero |
Małpa |
Nerka |
Fib. |
SY^o, różyczka, bunyawirusy, herpeswirusy, wirusy wścieklizny, odry |
* W tabeli podano przykłady linii komórkowych i wirusów replikujących się w tych komórkach.
Ryc. 8. Hodowla komórek nie zakażonych (linia aągła).
45