Czy to ptaki?
czwarty wydłużony palec
Kostny grzebień na głowie podczas lotu pełnił rolę steru
skrzydła pokryte skórą
krótki ogon
kończyny umożliwiające poruszanie się po stałym gruncie
Pomimo tego że quet-zalcoatlus osiągał duże rozmiary, jego szkielet był lekki. Taka budowa powodowała, że świetnie latał i potrafił pokonywać w powietrzu duże dystanse.
Chociaż pterozaury potrafiły latać jak ptaki, to jednak od dzisiejszych ptaków bardzo się różniły. Ich skrzydła wspierały się w większym stopniu na szkielecie z kości palców niż kości ramion, tak jak to jest u współczesnych ptaków. Ciało pterozaura pokryte było rodzajem futra, które pomagało mu utrzymać odpowiednią temperaturę ciała. Gady te nie miały zatem typowego upierzenia. Nawet ich ogony miały w środku kość i były pozbawione piór.
Niektóre pterozaury miały długie i wąskie skrzydła, dzięki którym z łatwością latały i szybowały. Gady te, podobnie jak dzisiejszy albatros, wykorzystywały prądy wznoszące ciepłego powietrza, aby latać wysoko, niemalże bez wysiłku. Inne pterozaury miały krótkie i szerokie skrzydła oraz potężne muskuły, dzięki którym mogły wzbić się w powietrze. Wszystkie pterozaury natomiast posiadały dobrze rozwinięte mięśnie klatki piersiowej, dzięki którym mogły poruszać skrzydłami podczas lotu.