Ludzie znajdują kości dinozaurów od tysięcy iat. Już ponad 2000 iat temu w Chinach były one znane jako „smocze kości", a 1800 lat później kolekcjonowanie skamielin stało się popularne w Europie.
^ Ekspert ostrożnie i delikatnie; przy pomocy pędzla, oczyszcza z piasku skamieniały pazur dinozaura.
W 1822 r. Gideon Mantell, lekarz i wytrawały zbieracz szkieletów z Anglii, odnalazł zęby i kości, które, jak sądził, należały do dużej jaszczurki. W roku 1825 nazwał to znalezisko „iguanodonem". William Buckland, ekspert od skał i skamielin, znalazł kość szczękową i zęby kolejnej dużej jaszczurki, którą sklasyfikował jako „megalozaura". W 1841 r. Richard Owen doszedł do wniosku, że owe skamieliny to wcale nie szczątki jaszczurek, lecz kości odrębnej grupy gadów, którą nazwał „dinozaurami"!
ySadland w Stanach Zjed-gdzie odna-skamieliny wielu
W latach 60. XIX wieku poszukiwacze skamielin w Ameryce Północnej odkopali szczątki rzadkiego dinozaura. Charles Marsh i Edward Drinker Cope rozpropagowali poszukiwania skamielin, odkrywając szczątki 130 rodzajów dinozaurów, przede wszystkim w Ba-dlandzie (niegościnny, skalisty teren, dosłownie: „zła ziemia") na środkowym zachodzie USA. Na początku XX wieku, wielu poszukiwaczy skamielin przekopywało tereny Afryki. W latach 20. ubiegłego wieku dużo wykopalisk prowadzono w Chinach. Łowców szkieletów przyciągały również tereny w Ameryce Południowej i w Australii. Od 1991 r. skamieliny dinozaurów są odkrywane także w Antarktyce.